У кожным буйным горадзе абавязкова знойдзецца вуліца, якая днём ціхая і напоўнена водарам кавы, а ўначы — гукамі музыкі і звонам куфляў. У Санкт-Пецярбургу гэтым статусам можа пахваліцца Думская, а ў Берліне цэлы раён Кройцберг бліжэй да вечара ажывае яркімі фарбамі. Мінск не стаў выключэннем і абзавёўся сваёй барнай вуліцай, якую мясцовыя ласкава ахрысцілі Зыбай. Чым жа такім асаблівым прыцягвае Зыбіцкая вуліца? Давайце па парадку.
Да XIX стагоддзя на змену трухлявым і ненадзейным драўляным хатам прыйшлі каменныя адна- і двухпавярховікі. Тады на месцы цяперашніх бараў тут уладкоўваліся гандлёвыя крамы і цырульні. Да канца 60-ых гадоў мінулага стагоддзя цотны бок вуліцы ператварыўся ў знежывелую пустку з рэшткамі былых будынкаў, і толькі да пачатку 10-ых гадоў нашага часу Зыбіцкая змянілася ў тое, што мы цяпер ведаем як самае тусовачнае месца Мінска.
Дарэчы, на Зыбіцкай можна паспрабаваць што-небудзь і з нацыянальным каларытам, накшталт тых жа самых дранікаў, жура ці наліснікаў. Зацікаўлены ў расшифровании культурнага кода праз страўнік? Адпраўляйцеся ў паўнавартасны гастратур!
«Пераходнай» установай на Зыбіцкай вуліцы можна назваць «Don Coffee’on» — кафэ з італьянскай кухняй, беласнежнымі абрусамі і афіцыянтамі ў класічнай еўрапейскай уніформе. Аднак прама пад ім зручна ўладкаваўся бар «Туманы» ад тых жа ўладальнікаў, і ўжо тут стартуе начное жыццё Зыбицкой вуліцы: у бары па начах выступаюць дыджэі са сваімі винилами, а кактэйлі льюцца ракой.
Адгэтуль мы плаўна пераходзім да алкоориентированным установам:
На Зыбицкой вуліцы ў Мінску ярка выяўлена атмасфера гэтакага інтэрната ў лепшым сэнсе гэтага слова. Футбольныя балельшчыкі жывуць па суседстве з пераборлівымі гурманамі, тонкія і вытанчаныя натуры чытаюць кнігі пад магутныя запілы гітар з суседняга пакоя, а аматары ранніх уздымаў і сняданкаў па вечарах завісаюць з майстэрскімі самелье ад свету піва.
Зыбіцкая вуліца па праве лічыцца сапраўднай славутасцю Мінска, які і сам па сабе падобны на сумесь усяго добрага старога і добрага новага. Пераканайцеся ў гэтым самі, наведаўшы ўвесь топ славутасцяў горада і вывучыўшы яго ўздоўж і ўпоперак!
Крыніца фота: https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Zybickaja_Street
Зыбіцкая на карце Мінска: мінулае
Да сваёй «барнай» папулярнасці Зыбіцкая была вядомая як гандлёвы праспект і нават насіла аналагічную назву аж да 2010 года. Размясціўшыся ў гістарычным раёне Мінска Верхнім горадзе, у XVII стагоддзі Зыбіцкая вуліца была задворкам манастыра бернардзінак і тут знаходзіліся гаспадарчыя пабудовы.Да XIX стагоддзя на змену трухлявым і ненадзейным драўляным хатам прыйшлі каменныя адна- і двухпавярховікі. Тады на месцы цяперашніх бараў тут уладкоўваліся гандлёвыя крамы і цырульні. Да канца 60-ых гадоў мінулага стагоддзя цотны бок вуліцы ператварыўся ў знежывелую пустку з рэшткамі былых будынкаў, і толькі да пачатку 10-ых гадоў нашага часу Зыбіцкая змянілася ў тое, што мы цяпер ведаем як самае тусовачнае месца Мінска.
Бары на Зыбіцкай: Мінск днём і ўначы
Ад тэорыі да практыкі: якія асаблівыя ўстановы цяпер можна знайсці на Зыбіцкай? Варыянтаў маса: ад кавярань і рэстаранаў да аўтэнтычных кальянных у стылі лофт. Пачнём з першых:- італьянскае кафэ «Бельведэр» з яго прасторным і светлым памяшканнем прапануе смажаны сыр камамбер і тальяту з ялавічыны,
- рэстаран «Журавінка» падае еўрапейскую кухню і запрашае для забаўкі гасцей зорак постсавецкай прасторы,
- кавярня «CoffeeBerry» зараджае наведвальнікаў бадзёрасцю з дапамогай фірмовай кавы і дэсертаў,
- кафэ «ДЭПО» корміць на працягу дня блінцамі і ўтульнай атмасферай,
- рестобар «Буфет» чакае аматараў гарачых бізнэс-ланчей і добрага віна.
Дарэчы, на Зыбіцкай можна паспрабаваць што-небудзь і з нацыянальным каларытам, накшталт тых жа самых дранікаў, жура ці наліснікаў. Зацікаўлены ў расшифровании культурнага кода праз страўнік? Адпраўляйцеся ў паўнавартасны гастратур!
«Пераходнай» установай на Зыбіцкай вуліцы можна назваць «Don Coffee’on» — кафэ з італьянскай кухняй, беласнежнымі абрусамі і афіцыянтамі ў класічнай еўрапейскай уніформе. Аднак прама пад ім зручна ўладкаваўся бар «Туманы» ад тых жа ўладальнікаў, і ўжо тут стартуе начное жыццё Зыбицкой вуліцы: у бары па начах выступаюць дыджэі са сваімі винилами, а кактэйлі льюцца ракой.
Адгэтуль мы плаўна пераходзім да алкоориентированным установам:
- бар «Чардак» — самая старая ўстанова на Зыбіцкай, славіцца сваім незвычайным інтэр'ерам (гэта і праўда гарышча), добрай музыкай, сакавітымі бургерамі і «чыстымі» кактэйлямі,
- кальянная «DIY Bar» — сэрца і душа салодкіх водараў разнастайнага тытуню і сіропаў да напояў,
- бар «Слоікі-Бутэлькі» — установа з сезоннымі напоямі, у якой узімку можна выпіць кактэйлі з журавінамі, а ўлетку пацягваць праз трубачку клубнічны шэйк,
- бар «El Plushka» — лацінаамерыканская бомба для аматараў рому, тэкілы і запальнай музыкі Кубы і Венесуэлы,
- крама-бар «Barshop Beercup» — прывітанне ўсім аматарам крафтавага піва, якога тут набралася аж на 120 найменняў,
- бар «Бяссонніца» — мястэчка для творчых асоб, якія жадаюць адноснай цішыні, гарачага глінтвейна, кнігі і пледа,
- бар «4-4-2» — бар, назва якога кажа за сябе: тут збіраюцца за куфлем піва фанаты спартовых матчаў,
- джын-бар «Mad Rabbit» — своеасаблівая даніна павагі казкам і былінам, толькі на сталы лад і з прымешкай чагосьці дужага,
- цікі-бар «На пляжы» — трапічная феерыя ў інтэр'еры, музыцы і напоях.
На Зыбицкой вуліцы ў Мінску ярка выяўлена атмасфера гэтакага інтэрната ў лепшым сэнсе гэтага слова. Футбольныя балельшчыкі жывуць па суседстве з пераборлівымі гурманамі, тонкія і вытанчаныя натуры чытаюць кнігі пад магутныя запілы гітар з суседняга пакоя, а аматары ранніх уздымаў і сняданкаў па вечарах завісаюць з майстэрскімі самелье ад свету піва.
Зыбіцкая вуліца па праве лічыцца сапраўднай славутасцю Мінска, які і сам па сабе падобны на сумесь усяго добрага старога і добрага новага. Пераканайцеся ў гэтым самі, наведаўшы ўвесь топ славутасцяў горада і вывучыўшы яго ўздоўж і ўпоперак!
Крыніца фота: https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Zybickaja_Street
1
2...
517