{{text}}
Беларускія спартыўныя дасягненні дазволілі ўсяму свету даведацца пра нашу краіну. Таленавітыя выхадцы з нашай краіны здаўна выдатна выяўляюць сябе ў міжнародных спаборніцтвах, на Алімпійскіх гульнях дзякуючы палітыцы дзяржавы, што ажыццяўляе падтрымку адораных спартсменаў. У нашай краіне паспяхова развіваецца сто трыццаць два выгляду спорту, сярод якіх самымі папулярнымі з'яўляюцца футбол, лёгкая атлетыка, гімнастыка, хакей, біятлон і іншыя.
Беларусь можна па праве назваць спартыўнай краінай, бо тут увесь час узводзяцца новыя спартыўныя комплексы і збудаванні, а заняткі спортам падтрымваюцца не толькі заканадаўча, але і самім Прэзідэнтам рэспублікі. 280 беларусаў на дадзены момант ужо сталі чэмпіёнамі свету і Еўропы ў розных выглядах спорту. Адным з галоўных спартыўных дасягненняў з'яўляецца тое, што наша краіна ўзгадавала семдзесят шэсць прызёраў Алімпійскіх гульняў розных гадоў.
Развіццё і станаўленне спорту на тэрыторыі Беларусі пачалося ў савецкія часы. У СССР заняткам спортам была адведзена адна з ключавых пазіцый у жыцці грамадзян. Аднак у рэспубліцы Беларусь, якая ў тыя часы часткова ўваходзіла ў склад СССР і польскай дзяржавы, ён развіваўся нераўнамерна. Пакуль жыхары Мінска, Магілёва, Віцебска і Гомеля выступалі ў складзе савецкіх зборных, выхадцы Гродна, Брэста і Пінска заваёўвалі ўзнагароды ў спаборніцтвах Польшчы.
У Савецкім Саюзе простым грамадзянам было практычна немагчыма асвоіць які-небудзь выгляд усходніх адзінаборстваў ці ручны бой. Дадзеныя выгляды спорту былі даступнмі толькі элітарным спецслужбам і міліцыі. Вялікае значэнне надавалася маральнаму абліччу спартсмена: заўважаныя ў вулічных бойках адразу ж пазбаўляліся спартыўнай кар'еры.
Шырокае распаўсюджанне атрымалі цяжкая атлетыка і гіравы спорт. Савецкія спартсмены, якія займаліся гэтымі выглядамі спорту, былі заўсёды наперадзе. У наш час цяжкаатлеты і гіравікі перакваліфікоўваюцца ў бодыбілдараў і паўэрліфтараў.
Раней, як і цяпер, былі вельмі папулярны ўсе выгляды спорту, звязаныя з мячом. Перавага аддавалася футболу, у які ўмелі гуляць усе. Развівалася лёгкая атлетыка, роварны і ветразевы спорт, веславанне.
Першы алімпіец з ліку нашых землякоў, Караль Румель, тройчы браў удзел у Алімпійскіх гульнях. На Амстэрдамскай IX Алімпіядзе 1928 года, быўшы ў складзе польскай зборнай, ён заваяваў бронзу па трохборстве.
Далейшы ўдзел нашай краіны ў алімпійскіх спаборніцтвах таксама непасрэдна звязаны з савецкай гісторыяй. Упершыню выхадцы Беларусі – чацвёра лёгкаатлетаў і двое фехтавальнікаў - бяруць удзел у XV Алімпійскіх гульнях, што праходзілі ў сталіцы Фінляндыі Хельсінкі ў 1952 г. Аднак вяртаюцца з пустымі рукамі. Але ўжо з наступных, XVI Алімпійскіх гульнях, якія праходзілі ў аўстралійскім Мельбурне ў 1956 годзе, беларус М. Крываносаў упершыню прывозіць срэбра, атрыманае за кіданне молата.
Гісторыя заваёвы алімпійскіх узнагарод у якасці самастойнай каманды была пачата ў 1994 годзе на Алімпіядзе ў Лілехамеры (Нарвегія). Тады, у XXVI гульнях у Атланце бярэ ўдзел нацыянальная зборная Рэспублікі Беларусь, у склад якой увайшлі 162 чалавека. Золата заваявала Е. Хадатовіч, якая была лепшай у спаборніцтвах па акадэмічным веславанні на адзінкавых байдарках. Таксама ў Беларусь прыехала шэсць срэбных і восем бронзавых медалёў.
У 2004 годзе ў Афіны ў складзе нацыянальнай зборнай прыехалі 147 спартсменаў, якія прынялі ўдзел у дваццаці трох выглядах спорту. Удзел у XXVIII Алімпіядзе быў на здзіўленне плённым: беларусы заваявалі дзве залатыя медалі (у бегу была лепшай Ю. Несцярэнка, а ў дзюдо – І. Макараў), а таксама 6 срэбных і 7 бронзавых узнагарод.
Абсалютным рэкордам для Беларусі стаў удзел у Пекінскай Алімпіядзе, што прайшла ў 2008 годзе. Тады нашы спартсмены атрымалі цэлых 19 узнагарод, а нацыянальная зборная заняла шаснаццатае месца па якасці і трынаццатае – па колькасці медалёў. У той год беларусы прывезлі на радзіму 4 залатых медалі, атрыманых за дасягненні ў лёгкай атлетыцы (А. Арамнаў), кіданні молата (А. Мянькова), групавому веславанню на байдарках і каноэ: байдарка-чацвёрка, 1000 метраў (Р. Петрушэнка, А. Абалмасаў, А. Літвінчук, В. Махнёў), каноэ-двойка, 1000 метраў (А. і А. Багдановічы).
Нельга не памянуць і дасягненні беларусаў у зімовых выглядах спорту. Першым прызёрам зімовых Алімпійскіх гульняў, у якіх выхадцы Беларусі бяруць удзел з 1964 года, становіцца канькабежац І. Жалязоўскі на дыстанцыі 1000 метраў. Знакавая падзея адбылася ў далёкім 1988 годзе, у канадскім горадзе Калгары. З тых часоў беларускія спартсмены паспяхова выступаюць на кожнай зімовай Алімпіядзе.
У 2014 годзе, у час ХХII зімовых Алімпійскіх гульняў, што прайшлі ў Сочы, беларускія спартсмены асабліва адрозніліся: была заваявана найвялікая колькасць залатых медалёў за ўвесь час. Дар'я Домрачава заваявала тры з іх, стаў першай жанчынай ва ўсім свеце, якая атрымала адразу тры найвысокія ўзнагароды. Акрамя яе, адрозніліся фрыстайлісты Ала Цупер і Антон Кушнір, якія таксама былі ўзнагароджаны залатымі медалямі.
У Беларусі з'яўляецца ўсё больш магчымасцяў і пляцовак для заняткаў зімовымі відамі спорту. У Мінску нават быў пабудаваны Навучальна-трэнеравальны цэнтр фрыстайла з прафесійным абсталяваннем і адмысловымі трамплінамі, дзе спартсмены могуць трэнеравацца ў камфортным для іх становішчы.
Нягледзячы на свае больш чым сціплыя памеры, наша радзіма можа ганарыцца сваімі выхадцамі, імёны якіх, дзякуючы спартыўным дасягненням, вядомыя ўсяму свету.
Яшчэ ў савецкія часы нашу радзіму ўславілі Аляксандр Мядзведзь і Вольга Корбут. Мядзведзь тройчы рабіўся алімпійскім прызёрам і заваёўваў тытул чэмпіёна свету ў розныя гады. Наш выхадзец прызнаны лепшым змаганцам у вольным стылі дваццатага стагоддзя.
Не менш значны і ўклад Вольгі Корбут ў беларускі спорт. Легендарная гімнастка атрымала прызнанне ў якасці лепшай спартсменкі свету за 1972 год, у якім заваявала адразу тры залатыя ўзнагароды на Алімпіядзе ў Мюнхене.
Віталь Шчэрба, які дасягнуў вышынь у спартыўнай гімнастыцы, прызнаны лепшым спартсменам дзесяцігоддзя (з 1991 года па 2000). Ён не раз заваёўваў узнагароды на Алімпійскіх гульнях, з'яўляўся чатырнаццацікратным чэмпіёнам свету і дзесяціразовым – Еўропы.
Пакінулі свой след у сусветнай гісторыі спорту Ігар Макараў (дзюдо) і Юлія Несцярэнка (бег на 100 метраў), стаўшыя залатымі прызёрамі ў 2004 годзе.
Вызначаных вышынь дасягнуў таксама і тэнісны спорт Беларусі дзякуючы імёнам Максіма Мірнага і Вікторыі Азаранка. Мірны – найвядомейшы тэнісіст Беларусі, дзякуючы яго таленту беларуская зборная ўпершыню была выведзена на самыя высокія месцы ў легендарным Кубку Дэвіса. Вікторыя Азаранка ўвайшла ў гісторыю тэніса як алімпійская чэмпіёнка, якая ўзначальвала ў 2012 годзе рэйтынг Жаночай тэніснай асацыяцыі.
Велізарны ўклад у развіццё беларускага біятлона занесены Сяргеем Мартынавым, якога завуць «каралём дробнакалібернай вінтоўкі» за пастаноўку абсалютнага сусветнага рэкорда – атрыманні 600 з 600 магчымых ачкоў у стральбе лежачы, і сусветна вядомай Дар'яй Домрачавай, трохразовай чэмпіёнкай Алімпійскіх гульняў у Сочы. У 2010 маладая спартсменка прызнана лепшай біятланісткай года.
Спартыўны партрэт дасягненняў нашай рэспублікі быў бы няпоўным без згадвання хакея – любага спорту Кіраўніка дзяржавы і звязанага з гэтым выглядам спорту Руслана Салея. Будучы капітанам нацыянальнай хакейнай зборнай, ён першым у айчыннай гісторыі давёў каманду да фіналу Кубка Стэнлі. Нельга не памянуць той факт, што ў 2014 годзе сталіца Беларусі прымала ў сябе чэмпіянат свету па хакеі.
Акрамя таго, у 2015 годзе Рэспубліканскі цэнтр алімпійскай падрыхтоўкі па зімовых выглядах спорту "Раўбічы" прымаў у сябе ўдзельнікаў юнацкага чэмпіянату па біятлоне. Месца было абрана невыпадкова: комплекс аснашчаны самым перадавым абсталяваннем, тут таксама змесцавана лыжаролерная траса, што праходзіць праз наймаляўнічыя лясныя тэрыторыі.
Такім чынам, спартыўныя традыцыі – адзін з ключавых фактараў, што спрыяюць пазнаванню і ўслаўленню Беларусі ў свеце. Беларуская нацыя, дзякуючы старанням дзяржавы і славутых выхадцаў нашай краіны, з'яўляецца адной з самых спартыўных, а значыць, і самых здаровых у свеце.
1
2...
518