Наваградак – горад, што размяшчаецца на тэрыторыі Гродзенскай вобласці. Раённы цэнтр аднайменнай вобласці знаходзіцца ў 153 км ад Гродна. Новы горад – словазлучэнне, ад якога з'явілася назва горада Навагрудак. Першае згадванне горада ў летапісах – 1044 год. Станаўленне і развіццё Новага горада звязана з яго стратэгічным становішчам і важнай роляй ў Вялікім княстве Літоўскім.

Рынкавая плошча – месца ў цэнтры горада, дзе сходзяцца дарогі, якія вядуць з Мінска, Вільнюса і Гродна. Акрамя таго, восем вуліц Наваградка таксама сходзяцца да цэнтральнай плошчы горада. Асноўнымі пабудовамі, што размяшчаюцца непасрэдна на плошчы, з'яўляюцца былыя хаты рамеснікаў, а таксама хаты, якія належылі братам Ізраілітам. Зараз гэтыя будынкі заняты крамамі і кафэ. У адным з іх размяшчаецца Дом культуры Навагрудка. Гэтыя былыя жылыя пабудовы з аналагічнымі будынкамі на вуліцах, што прылягаюць да плошчы, з'яўляюцца гістарычнай і культурнай каштоўнасцю.

Наступным помнікам архітэктуры ў забудове рынкавай плошчы з'яўляюцца гандлёвыя рады. Першапачаткова яны былі драўлянымі, пазней іх змянілі пабудовы з каменя. Крамы займалі месца паміж калон і ішлі ў два рады. Гэта былі апошнія пабудовы, якія з'явіліся на гандлёвай плошчы ў XIX стагоддзі. Іх стыль вызначаецца як класічны.

Вакол плошчы знаходзяцца не менш цікавыя славутасці. Будынак Барысаглебскай царквы быў узведзены на падмурку старадаўняга храма і першапачаткова належыў уніятам. Пасля перадачы пабудовы праваслаўнай царквы ў 1839 годзе, устала пытанне пра перабудову храма. Будаўнічыя працы па наданні царкве элементаў псеўдарускага стылю доўжыліся з 1873 па 1875 гады. Яшчэ адной святыняй, што адносіцца да каменнай забудовы рынкавай плошчы ў Наваградку, з'яўляецца Свята-Мікольскі сабор. Узведзены ў 1780 годзе, ён першапачаткова быў каталіцкім касцёлам. Амаль праз стагоддзе храм стаў належыць праваслаўным вернікам. Каштоўныя абразы і велічны іканастас з'яўляюцца адметнай асаблівасцю царквы.

Акрамя таго, да пабудоў сярэдзіны XVIII стагоддзя, што знаходзяцца ў раёне гандлёвай плошчы, адносіцца дамініканскі касцёл Святога Міхала Архангела, які быў пабудаваны замест драўлянага будынка ў 1724 годзе. Два разы будынак цярпеў наступствы пажару. У 30-х гадах XIX стагоддзя збоку ад касцёла была дабудавана званіца, што не захавалася да нашых дзён. У 1948 годзе храм зачынілі, яго памяшканне выкарыстоўвалася як склад, таму пасля аднаўлення святыні ў 1992 годзе было вырашана яго пераасвяціць.

Асаблівае месца ў забудове рынкавай плошчы займае дом-музей Адама Міцкевіча. За год гэту славутасць Наваградка наведваюць больш дваццаці тысяч турыстаў.

Прасоўваючыся крыху далей цэнтральнай плошчы Навагрудка і праходзячы па вуліцы Мінскай, можна ўбачыць яшчэ адзін важны гістарычны помнік – пахаванні часоў Міндоўга. Драўляны насып так і завецца «Ўзгорак Міндоўга».

Наведванне гандлёвай плошчы Наваградка абавязковым пунктам уваходзіць ва ўсе экскурсійныя туры, прысвечаныя гэтаму гораду.