Вілейскае вадасховішча

Беларусь багатая на розныя прыродныя турыстычныя месцы. Тут аматараў актыўнага адпачынку прыцягваюць бязмежныя прасторы жывой прыроды, цішыня і свежасць лясоў, прыміраванае роўнядзь воднай прасторы ... Так, адным з самых папулярных турыстычных месцаў лічыцца Вілейскае вадасховішча, размешчанае паблізу Мінска. Гэта адзін з самых буйных штучных вадаёмаў, які выкарыстоўваецца ў якасці водазабеспячэння Мінска. Акрамя гэтага, беларусы і прыезджыя госці любяць праводзіць тут свой адпачынак ці проста прыязджаць на выхадныя. Дарэчы, гэта вадасховішча лічыцца другім па велічыні на тэрыторыі ўсёй Беларусі, лідарам застаецца возера Нарач. Калі Нарач з'яўляецца найбуйнейшым натуральным вадаёмам, то Вілейскае вадасховішча прынята называць рукатворным помнікам прыроды.

Будаваць вадасховішча пачалі ў 1968 годзе, раней жа гэта месца было часткай знакамітага гандлёвага шляху «з варагаў у грэкі». Галоўная задача пабудовы складалася ў папаўненні недахопу вады для сталіцы Беларусі, бо ўжо тады вады з ракі Свіслач бракавала. Разам з вадасховішчам, быў узведзены канал, які злучае рэкі Свіслач і Вілію. Ужо праз 7 гадоў пасля пачатку будаўніцтва, ваду з сховішчы накіравалі па каналах да Мінска.

Вілейскае вадасховішча размяшчаецца на плошчы ў 64,6 км2, шырыня яго дасягае 3 км, а даўжыня - 27 км. У сярэднім, глыбіня складае амаль 4 метра, хоць у некаторых месцах можна сустрэць і 13 м. Улетку тэмпература вады тут праграваецца да 22 ° С, у неглыбокіх месцах можна выкупацца ў больш цёплай вадзе. Узімку сховішча замярзае, а таўшчыня лёду вагаецца ў межах 70 см.

Чаму ж гэта месца так карыстаецца попытам у мясцовых жыхароў і гасцей з краін-суседзяў? Вілейскае вадасховішча - выдатнае месца для рыбалкі як у зімовы час, так і ўлетку. Заўсёднікамі гэтага месца з'яўляюцца і аматары водных відаў спорту: водныя лыжы, катанне на маторных лодках, веславанне і парусны спорт мала каго пакідаюць абыякавым.

Аматарам рыбалкі таксама вельмі добра знаёмае гэта месца, тут добра ловяцца яршы, карасі, карпы, чырванапёрка, ляшчы, акуні, плотка, судак, самы і шчупакі. Вадасховішчы багата на рыб буйных памераў, якія практычна не сустракаюцца на іншых азёрах. У зімовы перыяд на вадасховішчы праводзяцца спаборніцтва сярод рыбакоў. Існуе нават такое павер'е, што калі зімой падчас рэлігійных свят прыкласці вуха да паверхні лёду, то можна пачуць звон званоў царквы, затопленай падчас будаўніцтва вадасховішча.

Вілейскае вадасховішча - ідэальнае месца для адпачынку з палаткамі. Тут вельмі шырокая берагавая лінія, існуюць адмыслова абсталяваныя камфартабельныя альтанкі і адведзены месцы для развядзення вогнішча. Для турыстаў таксама абсталяваны спецыяльныя палатачныя мястэчкі, месца ў якіх на летні сезон лепш браніраваць загадзя.

Вадасховішчы размяшчаецца недалёка ад горада Вілейка, дзе цікаўныя турысты могуць наведаць і іншыя мясцовыя славутасці. Недалёка ёсць сядзіба канца 19 стагоддзя, Свята- Іосіфская царква, вадзяны млын 20 стагоддзя і касцёл Нараджэння Найсвяцейшай Панны Марыі. Прыемнага адпачынку!