Вуліца Карла Маркса – адна з самых прыгожых вуліц горада Мінска, якая мела сваю гісторыю.

Гэта вуліца, пачала сваё існаванне з 19 стагоддзя, яе першапачатковая назва была «Падгорная». Гэта было не выпадкова, бо, калі падымацца ўгару па вуліцы з боку ракі Свіслач, то кожны пешаход заўважыць, што яна падымаецца ў гару.

У 19 стагоддзі, уся вуліца была забудавана каменнымі дамамі, якія па тых часах лічыліся шматпавярховымі, а яшчэ, яна была незвычайна хораша засаджаная таполямі. Гэта вуліца была любімай для шпацыраў мінчукоў, аднак, на яе нярэдка паступалі скаргі з-за дрэннай якасці дарогі. Вядома, гэта праблема была вырашана, але не сіламі ўлад горада, а звычайнай справай выпадку: аднойчы на праезнай частцы перавярнулася асенізатарская машына, а змесціва яе разлілося па ўсёй вуліцы. Уладам горада нічога не заставалася рабіць, як прыводзіць вуліцу ў парадак. Дарога была пачышчана і забрукавана.

Вуліца Падгорная актыўна развівалася і забудоўвалася. Папулярнасць ёй надавала і то, што на ёй размяшчаліся тытунёвая крама, бакалейная крама, галантарэйная, дом бляхара. Акрамя гэтага, на ёй знаходзілася самая дарагая і прэстыжная гасцініца Мінска - «Брыстоль». Гэта гасцініца была разлічана ўсяго на 14 месцаў, і ўжо ў той час працавала па вядомым цяпер прынцыпу «ўсё ўключана».

Да сённяшняга дня, на вуліцы, захаваўся будынак, у якім калісці была лабараторыя доктара Камоцкага, і хіміка-біялагічны кабінет. У гэтым кабінеце праводзіўся хіміка-біялагічны аналіз пітнай вады горада, і аналіз вады з вадаёмаў.

На скрыжаванні вуліц Карла Маркса і Леніна, і цяпер, ёсць вуглавы будынак, у якім у 1917 годзе знаходзілася міліцыя. Кіраваў ёй у той час М. Фрунзе, які менавіта тут выдаў загад пра змаганне з бандытызмам, у першыя гады савецкай улады.

Прыцягвае ўвага турыстаў і гараджан яшчэ адзін будынак – сучаснай міжнароднай аўтаматычнай тэлефоннай станцыі. Да гэтага, у гэтым будынку, размяшчаўся палітэхнікум, потым маляўнічая галерэя. Хоць па дадзеных гістарычных дакументаў, першапачаткова, гэты будынак будаваўся як будынак для жаночай гімназіі.

На гэтай вуліцы размяшчаецца Нацыянальны музей гісторыі і культуры Беларусі. А ў 19 стагоддзі, у гэтым жа будынку, было кіраванне Дзяржаўнага банка.

Пераназвана вуліца Падгорная ў вуліцу Карла Маркса была з прыходам савецкай улады. Гэта ж назва захавалася і да гэтага часу. Практычна, усе будынкі на вуліцы, былі пабудаваны ў 1930-х гадах, ці ў першыя пасляваенныя гады. Калі прыглянуцца да будынкаў, то не складана заўважыць, што ўсе яны толькі чатырохпавярховыя і пяціпавярховыя, што надае гэтай вуліцы асаблівую гістарычную непаўторнасць.

З цягам часу на вуліцы нічога не змянілася, кожны другі будынак на ёй – помнік гісторыі ці архітэктуры.

На сённяшні дзень, вуліца Карла Маркса ў Мінску – пешаходная. Гэта вуліца любімая турыстамі, гасцямі горада і самімі мінчукамі, бо па выхадных днях там спяваюць артысты, выступаюць танцоры, клоуны, творчыя калектывы.