Калі праехаць 38 кіламетраў да паўднёвага ўсходу ад Гродна, вы трапіце ў невялікую вёску пад назвай Луно. Цяпер тут жыве ледзь больш тысячы чалавек, але жыхарам гэтага месца вызначана ёсць што паказаць гасцям. Тут стаіць касцёл Святой Ганны, пабудаваны ў 1782 годзе, сядзіба Крывіцкіх, што захавала архітэктуру і атмасферу XIX стагоддзя, габрэйскія могілкі (усіх габрэяў знішчылі немцы падчас Другой Сусветнай вайны, раней у вёсцы дзейнічала драўляная сінагога). Але мы раскажам вам пра іншую славутасць Луно – праваслаўную царкву Святога Іяана Прадцечы.

Цэнтральная плошча. Самае сэрца Луно. 1889 год

Гэту дату звязваюць з асновай праваслаўнага прыходу ў вёсцы. На той момант у Луно ўжо дзейнічаў каталіцкі касцёл. Але было вырашана пабудаваць царкву і асвяціць яе ў гонар Іяана Прадцечы. Звычайна ў тыя часы храмы будавалі магнаты ці прадстаўнікі дваранства, часта на будаванне збіраліся ахвяраванні, але ў гэты раз гроша вылучыў урад.

Храм пабудавалі з каменя, разам з ім у вёсцы з'явіліся каменныя званіца і агароджа з аркавымі варотамі, што падпяразвае ўсю тэрыторыю царквы. Будынак святыні па форме напамінае шацёр і складаецца з двух ярусаў, другі з якіх пададзены дзвюма канструкцыямі тыпу вежы – прамавугольнай і шасцікантовай, верхавіны якіх цягнуцца да неба невысокімі крыжамі.

У 2003 годзе царква Святога Іяана Прадцечы ў Луно атрымала нечаканую для праваслаўнага храма афарбоўку – фасад выфарбавалі ў ружовы. Аднак сёння будынак выглядае вельмі звыкла, маючы традыцыйна беласнежныя сцены і блізкі па адценні светлы металічны дах.

З апісання прыходу канца XIX стагоддзя:

Царква стаіць у 40 вёрстах ад Гродна. Вернікаў налічвалася «1327 мужчынскага полу і 1134 жаночага». У той час на службах у храме Святога Іяана Прадцечы ў Луно збіраліся праваслаўныя вернікі з 17 навакольных паселішчаў. Самым аддаленым з іх лічылася паселішча Кухары, размешчанае ў 8 вёрстах ад Луно. Тады ж да Лунінскай царквы былі прыпісаны Еўстафіеўская царква ў Радзівонавічах, братэрства, царкоўна-прыходскае апякунства, царкоўныя школы - па адной у чатырох навакольных вёсках – на 39 вучняў усяго, народнае вучылішча і багадзельня.

Прычт (склад твараў, якія служаць у адной царкве) налічваў усяго 2 чалавека – святара і псаломшчыка, кожны з якіх атрымліваў дараванне ў памеры 496 рублёў. У Лунінскай царквы быў уласны капітал у 1400 рублёў, працэнты з якога, як завяшчалі Мучынскія, у палове ідуць на карысць прытчы. Былі ў карыстанні ў царквы і свае землі – усяго 32 дзесяціны 309 сажняў, дзялілі іх так: на сенажаць пакідалі толькі 1 дзесяціну, аранай зямлі было 29 дзесяцін, астатняе ішло на сядзібу.

Як дабрацца

Турыстам, якія захапляюцца адпачынкам у роднай Беларусі, нескладана будзе знайсці турыстычныя маршруты, што праходзяць праз Луно. На асабістым транспарце ад Мінска да вёскі Луно – 259 кіламетраў. Ад МКАД дарога ляжыць праз Валожын, Ліду, Шчучын і Масты.

Будзеце ў Луно – абавязкова зазірніце ў царкву Святога Іяана Прадцечы. Храм прыцягне вашу ўвагу яшчэ здалёку і будзе дзівіць сваім хараством і гармоніяй.