Цяжкая доля спасцігла ў Беларусі не адзін храм. Свята-Еўфрасіннеўская царква ў Івянцы – яшчэ адзін прыклад таго, як праз гады лёс аднаго храма можа змяніцца, але вера ўсё ж такі выратуе і адновіць тое, што калісьці было згублена.

Разбураная за ноч

У Івянцы на пачатак XX стагоддзя існавалі два праваслаўных храма. Свята-Еўфрасіннеўская царква з'явілася на тэрыторыі Івянца ў 1915 годзе. Была яшчэ і Свята-Траецкая царква, пры якой існаваў жаночы манастыр. Але надышоў час, калі веруючых людзей адпраўлялі ў Сібір ці яшчэ горш - расстрэльвалі, а цэрквы палілі, рабавалі і разбуралі. Так, Івянецкую Свята–Траецкую царкву спустошылі ў канцы 20–х гадоў XX стагоддзя. Настаяцеля царквы засудзілі, ён падпаў пад сталінскія рэпрэсіі. Усяго за адну ноч атэісты разбурылі царкву ў 1952 годзе.

Абраз Божай Маці «Вастрабрамскай»

Праз шмат гадоў, толькі ў 1998 годзе, на месцы разбуранай калісьці царквы з'явіўся новы праваслаўны храм. Свята-Еўфрасіннеўская царква ў Івянцы – гэта адзіная на сённяшні дзень праваслаўная царква ў горадзе.

Будаваўніцтва храма было пачата 23 чэрвеня 1997 года. На ўрачыстай цырымоніі адкрыцця ў падмурак будучага храма была закладзена капсула з змешчанай унутр граматай. Гэты белакаменны храм, бясспрэчна, з'яўляецца адной з галоўных славутасцей Івянца. Царква – упрыгожванне горада, напамінак нашчадкам пра тое, што храм можа адрадзіцца, нягледзячы на ўсе часовыя нягоды.

Унутранае ўбранне Свята-Еўфрасіннеўскай царквы таксама заслугоўвае ўвагі. У храме светла, спакойна, на вернікаў з шматлікіх абразоў пазіраюць абліччы святых. Як памяць пра мінулае, захоўваецца ў царкве і абраз тых далёкіх гадоў. Абраз Божай Маці «Вастрабрамскай» - яго атрымалася выратаваць у далёкія і смутныя часы, ён займае асаблівае месца ў храме. Пакланіцца абразу Багародзіцы прыходзяць многія людзі. У царкву з усіх куткоў света імкнуцца паломнікі, яны ідуць сюды з верай.

Царкоўны спеў

Прыязджаюць у Івянец і турысты, каб палюбавацца прыгажосцю вуліц горада, наведаць цэрквы і помнікі. Многія, хто прыязджае сюды ўпершыню, адзначаюць цішыню і супакой мясцовасці. Шмат у чым турыстычныя ўражанні ад Івянца застаюцца толькі станоўчыя. Многія нават хочуць вярнуцца ў горад яшчэ, каб палюбавацца хараством мясцовай прыроды.

Турысты і вандроўнікі з усіх куткоў зямлі наведваюць горад, архітэктура якога не пакідае абыякавымі. У царкоўныя святы і падчас службаў з Свята-Еўфрасіннеўскай царквы чуецца шматгалосы спеў. У славу Бога і ўсіх святых спяваюць у храме. І пакуль будзе чуцца гэты спеў, у царкву будуць ісці людзі. Людзі будуць маліцца пра тое, каб той страшны час, які разбураў храмы, больш не паўтарыўся, каб на беларускую зямлю не прыходзілі больш тыя, хто супраць рэлігіі. Няхай захоўваецца пра святасць памяць, няхай збіраюцца жыхары Івянца і турысты каля варот храма. Царква з сваімі вернікамі будзе святкаваць не адно яшчэ рэлігійнае свята. Не раз яшчэ пачуюць благаславенні маладыя, не раз яшчэ пракрычыць у сценах храма немаўля, звернутае ў праваслаўную веру.