Гарадзішча, якое ўзвышаецца ля ўскраіны Чарэі, выявіў у XIX стагоддзі археолаг Еўдакім раманаў. Калісьці яно атачалася возерам, які аб'ядноўваў цяперашняе Чарэйскае возера з Лукомльскім і азёрамі Мошно, Чорнае, Галаўня, Золотино.

Хутчэй за ўсё, гарадзішча адносіцца да ранняга жалезнага, а быць можа, каменнага веку. Верагодна, спачатку за сценамі гарадзішча людзі хаваліся толькі ў выпадку якая насоўваецца пагрозы. Вуліцы з храмамі, жылымі дамамі, гаспадарчымі пабудовамі, гасцінымі дварамі і гандлёвымі складамі з'явіліся тут значна пазней.

Сёння да Чарэйскага возера адсюль-кіламетр з невялікім, а на вяршыні гарадзішча, сярод дрэў, – могілкі. Падняцца да яго на вышыню васьмі метраў можна па лесвіцы, ўзыходзячай па ўзгорку ледзь лявей дарогі.