Гарадок Мёры, закінуты на шырокай карце Віцебскай вобласці, нягледзячы на ​​мініяцюрнасць і невялікую колькасць жыхароў, добра вядомы як на Віцебшчыне, так і на ўсёй тэрыторыі Рэспублікі Беларусь. І ўсё дзякуючы ўзрушаючаму чалавеку з вялікай літары - выкладчыку гісторыі, краязнаўцу і падарожніку Вітальду Антонавічу Ермаленку, намаганнямі якога быў створаны не маючы аналагаў у Беларусі школьны музей у Мёрах. З такой шматграннай асобай беларусам пашчасціла пражываць у адзін час!

Гарадок Мёры ўпершыню згадваецца ў летапісах Вялікага Княства Літоўскага ў 1514 годзе пад меладычнай назвай Мерыя. У наступных гістарычных дакументах Вялікага Княства Літоўскага ў мястэчка ўжо новае найменне - Мёры, якое праіснавала да XIX стагоддзя.

Невялікаму мястэчку Віцебшчыны быў наканаваны драматычны лёс. Пасля падзелу Рэчы Паспалітай горад увайшоў у склад Расійскай імперыі, а ў 20-х гадах мінулага стагоддзя дастаўся Польшчы, каб у канцы 30-х гадоў стаць часткай БССР.

Шчодрая Міёршчына славіцца гісторыка-культурнымі помнікамі і старадаўнімі паркавымі комплексамі. Але цяпер Мiёры сталі шырока вядомыя дзякуючы аднаму энтузіясту - Вітальду Антонавічу Ермаленку, якi заснаваў на базе простай школы сапраўдны музей этнаграфіі, дзе за дзясяткі гадоў былі сабраны тысячы знаходак, пачынаючы з рэдкіх манет і заканчваючы рарытэтнымі выданнямі розных эпох і кантынентаў. Як прызнаецца захоплены выкладчык, многія асобнікі ён адшукваў выпадкова. Цікавае хобі простага беларускага настаўніка з палаючымi вачамі, які прысвяціў яму ўсё жыццё, стала галоўнай славутасцю невялікага гарадка.

Зараз у школьны музей у Мёрах з'язджаюцца натоўпы турыстаў. Прычым знаходзіць Вітольд Антонавіч цалкам унікальныя для беларускага краю асобнікі, ад збана з польскімі грашыма 30-х гадоў, і да старадаўняга дынара імператара Максіміліяна. Маецца ў музеі і адмысловы пастаялец - рэдкая кніга Жан-Жака Русо на французскай мове 1795 года выдання. Гэтай знаходцы пазайздросціў бы самы вядомы музей свету!

Ваенныя адзенні, японская ваза, зуб маманта ... Пералік знаходак дзівіць разнастайнасцю. З стварэннем Вітольда Антонавіча не параўнаецца ні адзін прафесійны краязнаўчы музей. У 1996 годзе тры паўнавартасныя выставы на афіцыйным узроўні атрымалі заслужанае званне народнага музея. А ўсё пачыналася з таго, што ў 80-х гадах мінулага стагоддзя экспазіцыі на базе сярэдняй школы № 3 быў дадзены статус краязнаўчага музея.

За гады плённага жыцця школьны музей у Мiёрах прыняў тысячы турыстаў, была праведзена велізарная колькасць экскурсій, дзе сам Вітольд Антонавіч распавядаў пра дарагія сэрцу знаходкі. Экспазіцыя ахоплівае гістарычныя рэаліі Міёршчыны з самых старажытных часоў да мінулага стагоддзя.

Школьны музей у Мёрах займаецца актыўнай асветніцкай дзейнасцю. Пад патранажам Вітольда Антонавіча створана секцыя «Арганаўты мінулага", дзякуючы якой навучэнцы знаёмяцца з гісторыяй роднага краю і з радасцю дапамагаюць любімаму настаўніку.