Рэкі і азёры Беларусі — галоўная прычына, чаму нашу краіну ласкава клічуць «сінявокай». Маляўнічы Нарачанскі край, Браслаўскія азёры, Нацыянальны парк «Прыпяцкі»з'яўляюцца не толькі славутасцямі Беларусі, але і ўпрыгожваннем Еўропы. Рака Піна няхай і не такая паўнаводная, як Днепр ці Нёман, затое суднаходная, багатая рыбай, за што яе любяць мясцовыя жыхары.

Паходжанне назвы і гісторыя ўзнікнення ракі Піны ў Беларусі

Існуе дзве версіі пра паходжанне назвы ракі:

1. Даследчык М. Фаснер выказаў тэорыю, што яна паходзіць ад старажытнаіндыйскага слова pinas, што ў перакладзе азначае «тлусты, тоўсты, шчыльны».

2. Зусім іншай версіі прытрымваліся У. М. Тапароў і А. М. Трубачоў. На падставе таго, што вакол Піны рассцілаюцца балцкія ландшафты, яны выказалі гіпотэзу, што ў назвы павінны быць балцкія карані. Яны лічаць, што яна пайшла ад літоўскага слова pynauja або старажытнага прускага pynouwe, pinno.

Акрамя дзвюх версій паходжання назвы, навукоўцы таксама разыходзяцца ў меркаваннях, адкуль Піна бярэ свой пачатак. Шматлікія схіляюцца да таго, што выток ракі пачынаецца каля вёскі Пераруб (Іванаўскі раён). Аднак ёсць і тыя, хто прытрымваецца меркавання, што Піна пачынаецца ў вёсцы Дубое (Пінскі раён). У другой, дарэчы, некалі размяшчалася сядзіба Кужанецкіх, руіны якой можна паглядзець і зараз, і маляўнічая Крыжаўзвіжанская капліца.

Якая рака ў Пінску?

Адна з галоўных славутасцей горада Пінска з'яўляецца левым прытокам Прыпяці, часткай Дняпроўска-Бугскага канала. Яе працягласць 40 км, шырыня рэчышча ад 35 да 55 метраў, а плошча вадазборнага басейна складае 2460 км2. Усё гэта сухія лічбы, якія даюць прадстаўленне пра прыгожую рэчку, на якой размешчаны Пінск — радзіма найсмачнейшых агуркоў і месца, дзе ўступаюць у шлюбы ў сапраўдным палацы! «Пінскі мур», ці палац Бутрымовіча нагадвае раскошную рэзідэнцыю Румянцавых-Паскевічаў у Гомелі. Сваёй захаванасцю гэтая славутасць Пінска абавязана Загсу, які дзейнічае і зараз. Рамантыка і гісторыя ў адным флаконе!

Але вернемся да гераіні нашага расказу — рэчкі Піны. Яна працякае адразу ў трох раёнах — Драгічынскім, Іванаўскім і Пінскім. Мае два прытокі: правабярэжны Завішчанскі канал і левабярэжную раку Няслуху. Воды цякуць ціха і павольна, прычым у межах Пінска часам назіраецца зваротная плынь. Берагі ў Піны нізкія, месцамі забалочаныя. Навукоўцы сочаць за станам ракі ўжо практычна стагоддзе: гідралагічныя звесткі пра Піну пачалі збіраць яшчэ ў далёкім 1922 годзе.

У круіз па рацэ Пінска

Адна з галоўных асаблівасцяў Піны складаецца ў тым, што яна суднаходная. На ёй размешчаны філіял РТУП «Беларускае рачное параходства» рачны порт Пінск, а ў цёплую пару года раку ганарліва рассякае цеплаход з аднайменнай назвай «Пінск». Павольна праплываюць міма маляўнічыя берагі, іскрыцца водная роўнядзь, цёплы ветрык прыемна абвявае твар… Што можа быць лепш, чым пракаціцца па воднай роўнядзі (калі ў вас няма марской хваробы вядома)!

Падчас рачной прагулкі можна ўбачыць:

• зліццё Піны і Струменя, якое нагадвае рачное скрыжаванне,

• гарадскі парк,

• Пінск ва ўсёй яго красе,

• месца зліцця Піны і Прыпяці,

• зліццё з водамі знакамітай ракі Ясельды, якую яшчэ завуць «ракой багоў».

Правы бераг Піны паэтычна клічуць «Палескай Венецыяй» за пляжы з залацістым пяском. Левы знаёміць турыстаў з архітэктурнай спадчынай. Вы ўбачыце гістарычныя славутасці (Стары горад, Каралін, Ляшчу) і больш сучасныя будынкі (сударамонтны і суднабудаўнічы заводы, старадаўні порт, ангар для гідрапланаў пінскай флатыліі). Так што сумна не будзе ні дзецям, ні дарослым! І калі вы ўжо загарэліся жаданнем пазнаёміцца з Пінскам і яго выдатнай ракой бліжэй — VETLIVA гатовы арганізаваць для вас гэту сустрэчу.