На могілках у В. Горка на ўзвышшы ў лясным масіве ляжаць камяні-валуны. Тры велізарных каменя утварылі арку. А ў радыусе 2 метраў ад аркі ляжыць чацвёрты камень-валун. У народзе яе ахрысцілі "каменныя вароты" або "паклонныя камяні". Вышыня камянёў 2 метра 46 сантыметраў, шырыня 3 метра. Камяні пакрытыя мохам. Адукацыя гэтай горнай пароды звязана з сожскім аблядненнем, якое адбылося 220-130 тыс. гадоў таму і займала нашу тэрыторыю.

Пад дзеяннем вады і высокага ціску льдоў з ападкавых горных парод ішло адукацыю камянёў-валуноў. Мясцовае насельніцтва лічыць камяні святымі. Існуючыя аб камянях легенды і паданні распавядаюць, што спакон веку прыходзяць людзі да камянёў, каб выгаіцца ад хвароб. Пройдзеш пад "каменнымі варотамі", і хвароба сыдзе. Праўда, лечаць камяні толькі прыстойных людзей і тых, хто прыйшоў з верай у вылячэнне. А з-за дрэнных людзей камяні кожны раз урастаюць на некалькі сантыметраў у зямлю. У свой час "каменныя вароты" былі настолькі высокімі, што пад імі мог свабодна праехаць вершнік. Даўней у Юр'еў дзень тут ладзілі шматлюдныя святы з коннымі спаборніцтвамі. Коннікі, якія збіраліся з ўсёй ваколіцы, павінны былі праскочыць праз вароты.

Традыцыя гэтая ўзыходзіць да часоў Паўночнай вайны, калі Пётр I праязджаў пад каменнымі варотамі на карэце. Існуе легенда аб тым, што камяні былі варотамі старой царквы. Аднойчы пан вырашыў вылечыць сваю сляпую сабаку. Ён тройчы праехаў на кані пад камянямі, а за ім бегла яго сабака. Так ён абразіў святыя камяні, пасля чаго яны сталі асядаць у зямлю. Ад некалі велічных варот застаўся толькі невялікі праём, дзе можна хіба што прапаўзці. Яшчэ адно цудоўнае ўласцівасць "каменных варот" - часам з камянёў пачынае прасочвацца вада. Людзі кажуць: "камяні плачуць". Сабраную ваду людзі выкарыстоўваюць для лячэння розных хвароб. Побач з незвычайнымі камянямі раней стаяў праваслаўны храм. На жаль, да нашага часу ён не захаваўся. Праз гады на гэтым месцы была пабудавана капліца.