Сваю назву легендарнае месца Ільінская гара атрымала ад таго, што ў старажытнасці тут знаходзілася царква святога Іллі, аб будаўніцтве якой распавядае вядомая легенда. У ёй гаворыцца, што ў канцы 1240 года Кіеў падвергнуўся нападу татараў, і чатыры манаха з Кіева-Пячэрскай Лаўры ўзялі з сабой старажытную візантыйскую абраз і паплылі з ёй уверх па Дняпры, а затым па Друці. Яны спыніліся на высокай гары, а ўначы здарыўся цуд-абраз заззяла чароўным святлом. Манахі лічылі, што сама Багародзіца падала ім знак заснаваць тут паселішча. Так і зрабілі: пабудавалі манастыр з царквой у гонар святога прарока Іллі. Ад святлення іконы для манахаў надышлі ясныя белыя ночы і пачалі адбывацца цуды. Манастыр сталі наведваць паломнікі, а некаторыя з іх сталі сяліцца ля яго сцен. Так з'явілася паселішча, якое назвалі Белыя Ночы (Бялынічы), а выратавальную гару Іллінскай. Гэта старажытнае месца захавалася тут і па гэты дзень, а Ільінская гара застаецца самай высокай кропкай г.Бялынічы.
5-7 ліпеня 1941 года ў гэтым месцы праходзіла абарончая лінія чырвонаармейцаў 223-га стралковага палка 53-й стралковай дывізіі і воінаў-дэсантнікаў 7-й паветрана-дэсантнай брыгады 4-га паветрана-дэсантнага корпуса.