Той, хто захацеў правесці адпачынак  у Беларусі на Браслаўскіх азёрах, не пашкадуе, калі зверне па дарозе ў маляўнічае мястэчка Друя, дзе ёсць тое, чым можна бясконца любавацца. Друя – невялікая вёсачка, размешчаная на мяжы Беларусі і Латвіі, што робіць яе асабістай, бо для яе наведвання спатрэбіцца спецыяльнае дазваленне. Але гэта не павінна стаць перашкодай для зацікаўленых турыстаў! Цудоўна захаваная Георгіеўская царква ў вёсцы Друя – адна з шматлікіх прычын, дзеля якіх важна абавязкова наведаць гэта мястэчка.

Шмат вякоў таму Друя была квітнеючым горадам, які ўтварыўся на месцы пры ўпадзенні ў Заходнюю Дзвіну рэчкі Друя. Ёсць гісторыкі, якія адносяць з’яўленне Друі да XV стагоддзя. Аднак традыцыйна прынята лічыць, што Друя з’явілася ў далёкім 1386 годзе, калі была захоплена вялікім князем Андрэем Альгердавічам. Працяглы час Друя знаходзілася ва ўласнасці канцлера Вялікага Княства Літоўскага Льва Сапегі. Населены пункт карыстаўся асабістай папулярнасцю ў першых асоб дзяржавы. Дакладна вядома, што сваёй увагай горад не абмінуў Пётр I і Стэфан Баторый.

За сваю працяглую гісторыю горад то знішчаўся шматлікімі войнамі, баі якіх праходзілі на яго тэрыторыі, то ўставаў з попелу  і цалкам будаваўся з руін. На Заходняй Дзвіне Друя трымала абарону з дапамогай уражлівых маштабаў замка. У гарадка было магдэбургскае права, што давала яму своеасаблівыя прывілеі. У XVII стагоддзі горад уяўляў сабой маштабны гандлёвы аб’ект, дзе працавала мноства мечнікаў, сядзельнікаў, збруйнікаў. У горадзе праходзіла і навучанне іканапісу. Друйскае евангелле, якое ў дадзены момант знаходзіцца ў Санкт-Пецярбурзе, таксама ўбачыла свет у маленькай Друі.

Тут і па сённяшні дзень стаіць ацалелы ўнікальны помнік беларускага дойлідства – царква Святога Георгія, пабудаваная ў XIX стагоддзі. Шмат гадоў таму для праваслаўных вернікаў Друі функцыяніравала толькі адно месца для малітваў – могілкавая капліца, якую месныя жыхары разам ператварылі ў царкву Святога Георгія. Так атрымалася, што зараз Георгіеўская царква ў вёсцы Друя з’яўляецца адзіным дзеючым праваслаўным храмам у акрузе.

Храм размяшчаецца на лясной палянцы. Ён вельмі мініяцюрны і здалёк здаецца амаль цацачным. Царква ўзведзена на фундаменце з бутавага каменю, яе сцены абшытыя дошкамі ў гарызантальным накірунку з выразанымі маленькімі акенчыкамі. Георгіеўская царква ў вёсцы Друя выдатна функцыяніруе і запрашае да споведзі праваслаўных веруючых. Дзверы храма заўсёды шырока адкрыты для ўсіх.

У рамках рэлігіёзнага тура, турыстычнага маршрута ці проста па дарозе да месца адпачынку важна ў абавязковым парадку завярнуць у маляўнічую Друю – жамчужыну беларускага края, якая схавалася сярод вялікіх гарадоў. Георгіеўская царква ў вёсцы Друя – помнік беларускай архітэктуры, якія цудам захаваўся, да якога можна дакрануцца.