Буйнічы

Буйнічы - вёска ў Магілёўскім раёне Магілёўскай вобласці. Размешчаная яна паблізу абласнога цэнтра Магілёва, адкуль без цяжкасці можна дабрацца Буйніч на гарадскім грамадскім транспарце. У невялікім, па сваёй плошчы, аграгарадку, прама скажам, ёсць на што паглядзець.

Пачнём з мемарыяла, які носіць назву «Буйніцкае поле». Ён быў адкрыты 9 мая 1995 года з той мэтай, каб жыхары не толькі горада Магілёва, але і вобласці, а таксама Рэспублікі, змаглі ацаніць уклад магілёўцаў у гэтай кровапралітнай бітве і захаваць памяць пра гэта ў сваіх сэрцах. Кульмінацыя кампазіцыі - храм. На купалах вышынёй амаль 27 метраў размешчаны крыж у грэцкім стылі. На сценах унутры храма - фрэскі, на якіх напісаныя імёны ўсіх байцоў, якія абаранялі горад Магілёў. У падвале храма ёсць склеп, у якім захоўваюцца астанкі шасцярых знойдзеных байцоў. Да капліцы вядуць чатыры алеі. Адна з іх носіць назву «алея Сіманава», названая ў гонар рускага пісьменніка Канстанціна Сіманава. У пачатку гэтай алеі стаіць помнік Сіманаву. Гэта камень з памятным надпісам аб тым, што сам Канстанцін Сіманаў будзе вечна памятаць падзеі 41-га года і адпісвае развеяць на гэтым полі свой прах. Помнік аўтару несмяротнай кнігі «Жывыя і мёртвыя» быў усталяваны ў 1980 годзе.

На супрацьлеглым баку размясціўся заасад. Яго плошча больш за 80 гектараў. Комплекс заасада складаецца з мноства пабудоў: каса, магазін, кафэ, зоны адпачынку, вальеры для жывёл. У калекцыі заасада жывуць не толькі хатнія жывёлы, але і дзікія. У кожнага з іх свой падпісаны вальер, паказана, калі ён быў завезены, імя, сямейства. Калекцыя жывёл пастаянна папаўняецца.

Па перыметру вальераў размешчаны пешаходныя дарожкі. Важна адзначыць, што ўсе жывёлы атрымліваюць ад работнікаў заасада належны догляд. Для таго, каб агледзець прыгажосці заасада, адміністрацыя стварыла атракцыён «Сафары». Гэта невялікі паравознік, на якім можа пракаціцца кожны жадаючы. Яго маршрут пракладзены па перыметру самага заасада і пасажыры па ходзе руху могуць убачыць зуброў, ласёў, казуль, пазнаёміцца з прыроднай разнастайнасцю тэрыторыі.

У 2006 годзе побач з заасадам была адкрыта «Беларуская этнаграфічная вёска». Гэта цэлы корпус будынкаў, кожны з якіх нясе ў сабе пэўны сэнс. Вёска ўяўляе сабой драўляныя домікі, якія нагадваюць побыт сялян 19 стагоддзя. Заходзячы ў кожны з іх можна пазнаёміцца з народнымі промысламі, вышыўкай, кавальствам, самагонаварэннем, хлебапячэннем, разьбой па дрэве. У кожным доміку госці могуць набыць сувеніры на памяць.

Для гасцей комплексу ёсць карчма, стылізаваная пад беларускую вёску 19 стагоддзя, і гасцініца. Нядаўна, на прыгожай дагледжанай тэрыторыі вёскі быў усталяваная вятрак. Кажуць, што калі загадаць жаданне і абысці яе тры разы, то яно абавязкова збудзіцца. Млын яшчэ пакуль не працуе, але супрацоўнікі вёскі ў хуткім часе збіраюцца яе запусціць.

Стварэнне этнаграфічнай вёскі - гэта вялікі ўклад у захаванне культуры і традыцый беларускага народа.