а.г.Сенiца

Вёска, сяло, мястэчка, аграгарадок - усе гэтыя назвы ўжываюцца ў абазначэнні гэтага населенага пункта. Але нельга не сказаць, што гэта даволі буйны населены пункт: насельніцтва амаль 7 тысяч, а ў сувязі з хуткім ростам і развіццём мястэчка, будоўляй і засваеннем новым патэнцыялам чакаецца, што ў хуткай будучыні яно перавысіць паказчык у 10 тыс.

Гэта адзін з першых аграгарадкоў у краіне і адзін з самых развітых і сучасных. Аб'ядноўвае ў сваім складзе вёску Сеніца і мястэчка Юбілейны. Размешчаны паблізу ад аўтадарогі рэспубліканскага значэння Р23, мяжуе з Мінскам. Існуе меркаванне, што ў хуткім часе адбудзецца страта аўтаномнасці мястэчка і яно стане часткай сталіцай. І тады гэта ўжо будзе адзін з яе спальных раёнаў.

Гісторыя Сеніцы

Калісьці працякала ў гэтай мясцовасці рака Сеніца, якая, па адной з версій, і дала назву вёсцы. Па альтэрнатыўнай версіі, назва пайшла ад сельскагаспадарчай пабудовы, у якой спакон веку захоўвалі сена - сенніцы.

У гістарычных дакументах маецца згадванне, што ў 1567 годзе вёска, знаходзячыся ва ўласнасці Ж. Драгачэвіча, выконвала перад дзяржавай - Вялікім Княствам Літоўскім - павіннасць: пастаўляла ў войска аднаго каня.

У далейшым назіраем змену ўладальнікаў, пераход са шляхецкай уласнасці ва ўласнасць царкоўную, а далей - фармаванне з вёскі своеасаблівага адміністрацыйнага цэнтра. Гісторыя трансфармавала сяло ў цэнтр Сеніцкай воласці Мінскага павета ў складзе Расійскай Імперыі. Далей - у цэнтр сельсавета, і вось зараз - у перспектыўны аграгарадок.

Важная рыса да партрэта мястэчка: з 1864 года ў Сеніцы існуе царкоўнапрыходская школа, праз два гады пасля адкрыцця ўлады рэарганізавалі яе ў двухкласную народную вучэльню. Акрамя агульнай пачатковай адукацыі, тут выкладалі асновы аграноміі, жывёлагадоўлі і раслінаводства. Стварэнне і развіццё гэтай старэйшай у краіне навучальнай установы наклалі адбітак на ўсю гісторыю краю і краіны ў цэлым. Расла і сама школа. Да пачатку Вялікай Айчыннай вайны з-за вялікай колькасці вучняў яна размяшчалася ўжо ў 3 будынках.

Развіццё народнай адукацыі, распаўсюджванне ведаў, павелічэнне колькасці школ у акрузе - заслуга працаўнікоў калектыву школы - энтузіястаў і падзвіжнікаў. Нельга не ўспомніць О.В. Сонцаву, педагога, якая клапацілася пра развіццё галіны адукацыі ў цэлым і за якаснае навучанне кожнага дзіцяці ў асобнасці.

Менавіта гэта выдатная жанчына, настаўнік па прызначэнні, стала першым настаўнікам Янкі Луцэвіча - будучага вялікага паэта ўсёй Беларусі Янкі Купалы. Сюды ён паступіў у сямігадовым узросце ў 1889 годзе. А ў 1982 годзе знакамітай навучальнай установе прысвоена яго імя, а таксама неўзабаве быў адкрыты адкрыты літаратурны музей імя беларускага песняра.

Твар сучаснай Сеніцы

Цяпер гэта ўтульнае мястэчка: паціху расце колькасць насельніцтва, будуюцца жылыя мікрараёны, развіваецца інфраструктура і сельскагаспадарчая вытворчасць. Асноўнае прадпрыемства - ААТ «Гастэлаўскае», вытворчы профіль якога - малочная жывёлагадоўля.

Мястэчка любяць яго жыхары, колькасць якіх расце, яно мае багатую гісторыю і ўпэўнена глядзіць у будучыню. Ганарыцца ім могуць усе грамадзяне Рэспублікі Беларусь.