Як вядома, Рэспубліка Беларусь – гэта край не толькі дзіўнага хараства рэк, азёр і лясоў. Гэта край з самай багатай гісторыяй, і не менш дзіўнымі архітэктурнымі набыткамі мінулых стагоддзяў. У кожным кутку нашай краіны ёсць велізарнае мноства гісторыка-культурных і архітэктурных помнікаў, многія з якіх знаходзяцца непасрэдна пад аховай дзяржавы. Аднак цяпер гаворка пойдзе пра не менш займальны архітэктурны набытак нашай краіны – гэта сядзіба XIX стагоддзя ў вёсцы пад назвай Каменка, што размяшчаецца ў Мінскай вобласці. Варта адзначыць, што сама назва вёсачкі досыць распаўсюджаная. Як гаворыцца ў многіх літаратурных крыніцах, толькі ў межах сучаснай Рэспублікі Беларусь іх больш шасцідзесяці. Так зваліся невялікія рэчкі з цвёрдым пясчана-камяністым дном, а таксама зямельныя надзелы з пясчана-камяністымі глебамі. Селішчы, якія ўзнікалі паблізу такіх рачулак і на такіх надзелах, досыць часта пазычалі і іх назвы.

Каменка – гэта невялікая вёсачка Мінскай вобласці, у якой размяшчаецца адна досыць займальная славутасці. На тэрыторыі гэтага населенага пункта захаваліся разваліны старадаўняга свірна, які некалькі стагоддзяў назад адносіўся непасрэдна да сядзібнага дому. На жаль, гісторыя дадзенай пабудовы і да сённяшняга дня застаецца загадкай. Аднак вядома, што пабудова гэта адносіцца да XIX стагоддзя. Найбольш характэрнымі з'яўляюцца тоўстыя сцены, у якіх праглядаецца, як і стары цагляны мур, так і навейшы. Цэнтральны ўваход гэтага свірна яшчэ захаваў сваё старадаўняе аблічча. У агульнай карціне можна адзначыць рэшткі старадаўніх калон, высокія столі і абсалютна непарушныя, глыбокія скляпы.

Немагчыма пакінуць без увагі той факт, што на сённяшні дзень гэты будынак цалкам і поўнасцю згубіў былое аблічча, захаваўшы толькі падабенства на імаверных былых шляхетных уладальнікаў. Варта адзначыць, што ў былыя часы на гэтай мясцовасці гэтак жа размяшчаўся маляўнічы парк, аснову азелянення якога складалі галоўным чынам бярозы і ліпы. Пляцоўка вакол гэтага парка была абнесена сцяной з дзікага каменя і абкружана бярозавым гаем. Такой жа сцяной была абгароджана і ўся тэрыторыя сядзібнага дому з заходняга і паўночнага яе боку. Ад заходняй мяжы да дому вяла невялікая яловая алея. Значная частка ландшафтнага парка размяшчаецца на пагорку і фактычна з кожнай яго кропкі адкрываецца цудоўны выгляд на возера, якое з цягам часу зарасло чаротам. На сённяшні дзень гэты парк страціў вялікі лік шматвяковых дрэў. Яго ландшафтная частка была моцна парушана самасевам. У 1986 годзе неабыякавымі жыхарамі вёскі Каменкі, у кіраўніку з М.М.Івановым, была выраблена расчыстка 4/5 тэрыторыі былога парка, па ўсім яго перыметры, дзе пасля былі пасаджаны бярозы і ёлкі.

Кожнаму, хто падарожнічае па населеных пунктах Рэспублікі Беларусь, несумненна варта наведаць гэта дзіўнае і загадкавае месца, сядзібу XIX стагоддзя ў вёсцы Каменка.