Шуміліна – мястэчка з цікавай назвай, размешчанае ў Рэспубліцы Беларусь. Легенда абвяшчае, што на гэтым месцы ў 1812 годзе былі ўшчэнт разбіты французы. Гудзела зброя, грымелі гарматы, шумелі старыя хвоі. Так і сталі казаць: «Шумела гэта месца…». Іншая легенда апавядае пра нейкага Шумілу, які назваў гэта месца Шумілава (гэта першапачатковая назва населенага пункта, паказаная ў рукапісах шаснаццатага стагоддзя). Маўляў, быў у Шумілы вельмі неспакойны нораў, таму і насіў ён такое імя.

Сучаснае Шуміліна - адміністрацыйны цэнтр Шумілінскага раёна Віцебскай вобласці з насельніцтвам больш сямі тысяч чалавек. Мястэчка размешчана на чыгуначнай лініі, што злучае Віцебск і Полацк. Адлегласць ад Шуміліна да Віцебска складае сорак кіламетраў.

Да 1962 года станцыя называлася Сіраціна ў гонар мястэчка з такой жа назвай, размешчанага крыху паўночней. Пазней вёска Шуміліна, што знаходзілася вакол станцыі, вырасла з невялікага населенага пункта ў даволі буйнае мястэчка. Чыгуначная станцыя ў Шуміліна – адна з найстарэйшых у Беларусі. Яе пабудавалі ў 1866 годзе, заснавальнікамі выступілі прамыслоўцы з Лондана і Рыгі. Спачатку па гэтаму ўчастку чыгункі перавазілі з Віцебска ў сучасны латвійскі Даўгаўпілс па большай частцы транзітныя грузы, а абслугоўвалі станцыю галоўным чынам немцы, якія пазней пераехалі ў Віцебск.

Памяшканне станцыі - двухпавярховы будынак з прыбудаванымі з абодвух бакоў аднапавярховымі крыламі, складаным двухсхільным дахам і вокнамі ў форме аркі. Колеравая гама будынка – вохра з белымі ўстаўкамі. Уздоўж будынка на платформе стаяць ліхтарныя слупы, упрыгожаныя прыгожымі ўзорамі, а перад вакзалам – бюст Пятру Мельнікаву, вядомаму інжынеру, які кіраваў будаўніцтвам Рыга-Арлоўскай чыгункі. Ён жа адправіў імператару тэлеграму са справаздачай пра вынікі праробленай працы, калі праз мястэчка праехаў першы паравоз з трыма вагонамі.

Побач са станцыяй, на той жа Вакзальнай вуліцы, захаваўся яшчэ адзін даўнейшы будынак – пакгаўз (склад пры чыгуначнай станцыі). Ён уяўляе сабою будынак з чырвонай цэглы з узорам уздоўж двухсхільнага даху. Аднапавярховую пабудову ўпрыгожваюць аркавыя вокны. Цяпер гэты помнік архітэктуры закінуты і мае патрэбу ў рэстаўрацыі. Можа, у бліжэйшай будучыні знойдзецца фундатар і будынак прыме больш дагледжаны выгляд.

Станцыя мае багатую гісторыю. Тут бываў сам імператар Мікалай Другі. Менавіта з гэтага будынка ў 1917 годзе ён адправіў тэлеграму, калі вырашыў адрачыся ад прастола. Нягледзячы на той факт, што ў часы Другой сусветнай вайны Шуміліна знаходзілася пад нямецкай акупацыяй, будынак чыгуначнай станцыі не быў пашкоджаны і стаў адзінай захаванай пасля вайны пабудовай.

Прыехаўшы ў Беларусь, варта наведаць не толькі сталічныя славутасці, але і адправіцца ў глыбінку. Прыемна пабываць там, дзе некалі спыняліся вядомыя пісьменнікі, праходзілі значныя бітвы і нават бываў сам імператар.