На сучаснай тэрыторыі Беларусі захавалася вялікая колькасць архітэктурных помнікаў, сцены якіх навечна ўвабралі ў сябе буйныя гістарычныя падзеі прошлых гадоў. Краіна багатая і на прыродныя помнікі, напрыклад, далёка за межамі краіны знакаміты буйнейшы Бярэзінскі біясферны запаведнік і Белавежская пушча, куды так любяць прыяздждаць турысты з суседніх краін ва ўсе часы года. Акрамя таго, у Беларусі існуе мноства прыгожых унікальных месцаў, куды кожны раз хочацца вяртацца яшчэ і яшчэ. І не дзіўна, што Беларусь лічыцца цэнтрам Еўропы.

Адным з самых часта наведваемых турыстамі беларускіх гарадоў лічыцца сталіца краіны – горад-герой Мінск. І гэта цалкам апраўдана. Тут захавалася маса старажытных архітэктурных пабудоў, а таксама менавіта ў гэтым горадзе знаходзіцца мноства месцаў, дзе Мінск адрывае сваё сэрца і душу і назаўсёды пакарае нават самых «прыдзірлівых» турыстаў. Тым, хто наведаў асноўныя мінскія славутасці, прапануецца пабываць там, дзе вельмі рэдка ступае цікаўная нага вандроўніка. Такім аб’ектам, бясспрэчна, можна назваць і будынак прадпрыемства па пракладцы вадаправодаў па вуліцы Камсамольскай у доме нумар 24.

Пра гэты ўнікальны сталічны будынак мала ведаюць нават мясцовыя жыхары, аднак, разам з тым, ён сапраўды заслугоўвае прыстальнай увагі. Сам будынак быў узведзены ў другой палове XIX стагоддзя. У той час ён належаў яшчэ мала каму вядомаму прадпрымальніку Е.Б. Вейсбрэму, купцу першай гільдыі. Акрамя гэтай пабудовы, Вейсбрэм валодаў таксама і другой буйной мінскай нерухомасцю. Больш за ўсё ён праславіўся тым, што адзін час быў саўладальнікам сталічнай банкаўскай канторы «Вейсбрэм і Паляк», якая на той момант была самай буйной у Мінску. Узначальваў гэту фірму партнёр купца – Маісей Паляк, які на працягу некалькіх гадоў заставаўся ў ліку 25 самых багатых мінчан.

Важна адзначыць, што самога Вейсбрэма ў мінскім спісе «Форбс» за 1913 год не было, але гэта не гаворыць аб тым, што Паляк быў значна багацейшым за Вейсбрэма. Маісей займаўся таксама лясным і хлебным гандлем і меў два лесапільных завода ў Бабруйскім уездзе.

Зараз будынак размяшчаецца на вуліцы Камсамольскай, якая ў пачатку XX стагоддзя была вядомай пад назвай Ніжне-Ляхаўская. Праз якісьці час Вейсбрэм здаў будынак прадпрымальнікам Ісакаву і Блоху, якія і зрабілі з яго кантору па пракладцы вадаправодаў. На гэты момант гэта было зусім невялікае прадпрыемства, аднак пасля яно значна разраслося. З’явіліся такія накірункі ў рабоце, як бурэнне артэзіянскіх скважын і пракладка каналізацыі. Ісакаў і Блох пазней набылі радам з пабудовай яшчэ і склад для захавання тэхнічнага абсталявання. За вельмі кароткі срок прадпрымальнікі добра разбагацелі.

Сучасны ж будынак былой канторы па пракладцы вадаправодаў у сталіцы Беларусі адданы аддзелу Дэпартамента аховы МНС Рэспублікі Беларусь па Цэнтральнаму раёну. Сёння гэта пабудова, як і многія іншыя малавядомыя архітэктурныя славутасці, лічыцца неад’емнай часткай горада і адлюстроўвае ў сабе гісторыю развіцця сталіцы Беларусі. Будынак знаходзіцца недалёка ад цэнтра горада, таму наведаць яго самастойна, без экскурсавода, таксама прадстаўляецца магчымым.