Будынак манастыра марыявітак у Мінску, быў пабудаваны ў 1811 годзе, і цяпер знаходзіцца па адрасе Багдановіча, 29. Будаўніцтва было пачата на сродкі Таварыства дабрадзейства, і праходзіла па праекце архітэктара Міхаіла Чахоўскага. Цэнтральную частку дадзенага комплексу, складаў касцёл, які з абодвух бакоў быў ахоплены манастырскімі карпусамі. Пад дахам пабудовы размяшчалася частка манастыра і шпіталь, у якім знаходзілі прытулак сіроты, старыя, бяздомныя людзі. Манашкамі ордэна Святога Вікенція, ажыццяўляўся не толькі зыход за падапечнымі, але і вялося навучанне ў школе, пры кляштары. Тут выкладаліся арыфметыка, мовы, дамаводства.

У 1854 годзе, адбылося скасаванне манастыра, і будынак быў заняты праваслаўнай духоўнай семінарыяй, заснаванай у Слуцку яшчэ ў 1793 годзе. У гэтай семінарыі, навучалася больш за дзве сотні студэнтаў. Вялікае памяшканне, семінарыя дзяліла з рэдакцыяй дыяцэзіяльнай газеты «Мінскія губернскія навіны», якая выдаецца ў перыяд з 1869 па 1920 гады. Акрамя таго, тут жа знаходзілася і рэдакцыя рэлігійнага часопіса «Праваслаўны братчык», выпуск якога працягнуўся адзін год з 1910 года.

Прыход да ўлады саветаў прывёў да закрыцця духоўнай семінарыі. З 1921 года, памяшканне займалі пяхотныя курсы. Праз тры гады яны былі рэарганізаваны, і названыя «Аб'яднанай ваеннай беларускай школай», навучанне ў якой праходзіла строга на беларускай мове. Кіравалі школай героі грамадзянскай вайны - Я.Ф. Фабрыцыўса і Я.С. Алёхіна. Сярод выпускнікоў школы ёсць такія знакамітыя людзі як Маршал Савецкага Саюза І.І. Якубоўскі, генералы арміі В.П.Маргелаў і В.А. Пянькоўскі.

Пазней будынак былога кляштара марыявітак, быў заняты рэдакцыяй газеты «Чырвонаармейская праўда». У ваенныя гады, пабудова перайшла да фашыстаў. Салдаты арміі Гітлера, арганізавалі ў ім рэдакцыю газеты «Прарыў».

Пасля заканчэння вайны, у 1952 году, архітэктар Георгій Заборскі, атрымаў заданне распрацаваць праект рэканструкцыі будынка. Будаўнічыя работы былі завершаны ў 1955 годзе. Па іх выніках будынак набыў яшчэ два паверхі, і быў перададзены Сувораўскаму ваеннаму вучылішчу, якое знаходзіцца там да гэтага часу. У 1984 годзе, у двары ваеннай навучальнай установы, быў усталяваны бюст В.А. Суворава.

Сіметрычная кампазіцыя чатырохпавярховага будынка, нагадвае літару «Ш». Прадоўжаны галоўны фасад мае тры рызаліты, адзін з якіх - плоскі, размяшчаецца ў сярэдзіне, два іншых, больш глыбокіх, размешчаны па баках. Бакавыя рызаліты завяршаюць трохкутныя франтоны з пінаклямі і скульптурамі, аўтарам якіх з'яўляецца В. Папоў. Гарызантальнай лініяй фасады падзеленыя на дзве часткі. У больш масіўнай, ніжняй часткі, па рашэнні архітэктара, размешчаны адзінкавыя аконныя праёмы, і сцены паміж імі, апрацаваны рустам. Верхняя частка, мае здвоеныя вокны і ордарнай пілястры, цэнтральны рызаліт яе, дэкараваны паўкалонамі. Будынак завяршае антаблемент і невысокі атык.

Унутраная планіроўка будавання- калідорнага тыпу, у якой зручна размешчаны жылыя і навучальныя памяшкання. Вестыбюль мае шырокую лесвіцу ў цэнтры, а таксама фае і злучэнне з актавай залай.

Такім чынам, акрамя прыкметнага знешняга выгляду, будынак па вуліцы Багдановіча, 29, мае багатую гісторыю і арыгінальную архітэктуру, што робіць яго прывабным для многіх турыстаў, гісторыкаў і мастацтвазнаўцаў.