Уваскрасенская царква ў Віцебску

А вам падабаецца звон, што разносіцца падчас набажэнства? Кажуць, што ён валодае нават лячэбнымі ўласцівасцямі. Так гэта ці не, мы не бярэмся сцвярджаць, але з тым, што гэтыя гукі зачароўваюць і пранікаюць у самую душу, выносяць у далёкія далі і пры гэтым дазваляюць не думаць абсалютна ні пра што – наўрад ці хто-то возьмецца паспрачацца.

Менавіта так, знаходзячыся ў самым сэрцы Віцебска, можна з заміраннем сэрца паслухаць неверагоднай прыгажосці мелодыі 11 музыкантаў-званоў і атрымаць асалоду ад вытанчанасці лініяў 37-метровай беласнежнай прыгажуні - Уваскрасенскай царквы.

Пры выбары месца для будаўніцтва асаблівая ўвага была нададзена гісторыі. Самы першы храм будаваўся на сродкі купца Мікалая Смыка, менавіта таму царква i атрымала неафіцыйную назву Смыкоўская. Хто быў архітэктарам гэтага помніка архітэктуры дакладна невядома, але па некаторых звестках гэта быў аўтар Полацкага Сафійскага сабора Глаўбіц І.К.

На працягу многіх стагоддзяў людзі прыходзілі менавіта сюды, храм тут быў заўсёды. Дакладней, іх было некалькі, а вось месца не мянялася ніколі. У XVI стагоддзі стаяла драўляная царква, вядомая як Рынкавая, затым у XVIII - каменная. Першая часта гарэла, другую - разбуралі, але кожны раз аднаўлялі. І кожная новая царква ўражвала сваёй непрыступнай прыгажосцю, ды настолькі, што нават вялікі французскі палкаводзец Напалеон Банапарт не наважыўся прычыніць шкоды або разрабаваць, а толькі распарадзіўся арганізаваць тут лазарэт. І вось ужо ў XXI стагоддзі, у 2009 годзе, у паўночнай сталіцы Беларусі з'явіўся храм у цяперашнім яго абліччы.

Можна сказаць, што Уваскрасенская царква - сапраўды народная. У Віцебску, мабыць, няма ніводнай сям'і, якая не прыняла бы ўдзел у яе будаўніцтве: калі ёсць разуменне, што цаглінка з тваім імем ляжа ў аснову такога значнага збудавання, як тут можна застацца ў баку? Магчыма, гэта адна з прычын адмысловага стаўлення і любові жыхароў горада да гэтага храма.

Вытанчанасць ўласціва не толькі вонкаваму выгляду царквы, але і яе ўнутранаму ўбранню. Цэнтральны фасад храма прыцягвае прыгажосцю двух вежаў і неаднароднай паверхняй. Франтон ў стылі барока ў XIX стагоддзі, быў перабудаваны ў стылі класіцызму. На самай справе, красамоўна апісаць храм магчыма, але калі стаіш там, а над табой велічна размясцілася 600-кiлаграмовае панікадзіла, якое мае ў дыяметры 3 метра, вакол цябе - дзіўныя фрэскі, дэталёва прадуманыя і па-майстэрску выкананыя мясцовымі майстрамі, усё гэта змешваецца з прыемным ахінальным пахам ладану і воску – тады ўсе словы страчваюць сэнс. Трэба проста хаця б аднойчы наведаць гэты дзіўны храм і прачуць яго ўнікальную, прасякнутую гісторыяй атмасферу.

Уваскрасенскую царкву ў Віцебску сапраўды трэба пабачыць сваімі вачыма. Яна прыадкрые часцінку сваіх таямніц, падзеліцца спакоем і стане адным з тых месцаў, якое вы будзеце абавязкова наведваць, калі зноў апыняцеся ў горадзе.