Населены пункт Германавічы - вёска невялікага памеру, якая размясцілася ў Віцебскай вобласці. Яе тэрыторыя знаходзіцца ў вельмі ўдалым і, акрамя таго, маляўнічым раёне - на беразе паўнаводнай і найпрыгажэйшай ракі Дзясна. Аднак вядомая яна не гэтым. Знакамітасць як турыстычнаму аб'екту гэтай вёсцы прынесла цудоўная сядзіба Шырынаў, якая размясцілася ў межах вёскі.

Гісторыя вёскі і лёс яе ўладальнікаў

Упершыню Германавічы згадваюцца ў пісьмовых хроніках яшчэ ў 1563 годзе. Тады гэта было маленькае сяло ў складзе Полацкага ваяводства. Рэформа, якая адбылася праз два гады пасля згадкі, унесла землі Германовіч у тэрыторыі, падуладныя Браслаўскаму павету, якi быў часткай Віленскага ваяводства.

Доўгі час землямі вёскі Германавічы валодаў славуты літоўскі род Сапегаў. Аднак у 1739 годзе адзін з прадстаўнікоў славутай дынастыі прадаў свае ўладанні Яну фон Экель Гільзену. Пасля гэтай падзеі Германавічы сталі цэнтрам зямель, у якія, акрамя іх, уваходзілі яшчэ Атока, Белы Двор, Марыампаль, Перамены, Пузан, Рэчкі, Юзэфа. А вось 1782 год стаў знакавым для населенага пункта: ім завалодала як раз тая самая дынастыя Шырынаў, дзякуючы якой мы і маем магчымасць любавацца цудоўнай сядзібай.

Не мінулі вёску і наступствы гістарычнага размяшчэння, а таксама падзеі, якiя развіваліся на гэтых землях. Пасля заняпаду Рэчы Паспалітай, у 1793 годзе, зямлі вёскі адышлі пад уладу Расійскай імперыі. Вёска тады адносілася да Дзісенскага павета. Праз амаль семдзесят гадоў, у 1861 годзе, цэнтр ужо быў іншым - ім стала як раз сама вёска, прычым воласць называлася яе імем. Канец XIX стагоддзя адзначыўся імклівым эканамічным ростам: тут плённа працавалі вінакурны завод, млын, крама і карчма.

Пасля руска-польскай вайны землі Германавіч знаходзіліся ў складзе польскай тэрыторыі (Дзісненскі павет Віленскага ваяводства), пасля чаго іх лёс склаўся традыцыйна для большасці беларускіх земляў: спачатку вёска ўвайшла ў склад БССР, затым, пасля пачатку Вялікай Айчыннай вайны, была акупаваная.

Сядзіба Шырынаў: тады і цяпер

Заслуга будаўніцтва пышнага сядзібнага комплексу належыць не толькі дынастыі Шырынаў, імя якіх носіць славуты комплекс, але і таксама Гільзенам. Менавіта пры кіраванні апошніх, у 1770 годзе, і было распачата ўзвядзенне комплексу на тэрыторыі Германавіч. Таго самага комплексу, які носіць імя Шырынаў таму, што іх дынастыі належыць гонар заканчэння пачатага будаўніцтва гэтага архітэктурнага помніка.

Сядзіба пабудавана ў першай палове XIX стагоддзя і стаіць на рацэ Дзясна, як і сама вёска, у межах якой яна зараз знаходзіцца. Сядзібны дом пабудаваны ў традыцыйным для тых часоў стылі класіцызму і ўяўляе сабой двухпавярховы мураваны будынак. Вось сіметрыі падкрэсліваецца атыкам, размешчаным на галоўным фасадзе, на дваровым жа гэтую функцыю выконвае рызаліт з выразным трохкутным франтонам. Непадалёк ад ракі размяшчаўся і пейзажны парк з рэгулярнай планіроўкай. Апошні, у адрозненнi ад сядзібы, не захаваўся. Таму, калі вас цікавіць старажытная архітэктура, захаванасць якой дазваляе палюбавацца на яе, запрашаем, калі ласка, у Віцебскую вобласць!