У Беларусі ёсць нямала сапраўдыі старажытных помнікаў архітэктуры. Прычым гаворка ідзе не толькі пра замкі і палацы, пра якія шмат хто ведае, але і пра шляхецкія рэзідэнцыі. Маёнткі шматлікіх уплывовых дынастый размешчаны ў маленькіх і вялікіх вёсках нашай краіны. Пра адну з такіх сядзібаў, размешчаную ў вёсцы Раванічы, пойдзе гаворка ў дадзеным артыкуле.

Гісторыя вёскі Раванічы

Раванічы — гэта аграгарадок, які размешчаны ў Чэрвенскім раёне Мінскай вобласці. Упершыню ён згадваецца ў пісьмовых крыніцах у 1535 годзе, калі мясцовасць у выніку рэформы стала часткай Мінскага павета Мінскага ваяводства. У наступным XVII стагоддзі вёскай валодалі Масальскія. А ў 1790 годзе Раванічамі завалодаў Андрэй Слатвінскі.

Цікавы факт ад VETLIVA: у Гродна, дарэчы, захаваўся палац, які ім некалі належыў дынастыі Масальскіх. Паглядзець велічны будынак можна як самастойна, скарыстаўшыся нашым гайдам па горадзе, так і адправіўшыся ў тур ці на экскурсію ў Гродна.

Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай маёнтак увайшоў у склад Расійскай імперыі. Мястэчка развівалася: у 1799 годзе тут пабудавалі каменны храм Святога Антонія, праз сто гадоў, у 1886 годзе, яно ўжо магло пахваліцца наяўнасцю двух праваслаўных і адной каталіцкай царквы, народнай вучэльні, суконнай фабрыкі, бровары і крухмальнага заводу. Прыкладна да тых жа часоў ставіцца будаўніцтва сядзібы-палаца.

Гісторыя рэзідэнцыі Слатвінскіх

Ужо ў 1804 годзе (як сведчыць інвентар маёнтка), у Раванічах існавала сядзіба. У яе ўваходзіла некалькі розных будынкаў:

• сама сядзібная хата,

• сельскагаспадарчыя пабудовы,

• пякарню,

• сырніца і малочніца,

• бровар,

• гамарня,

• лазня і інш.

Аднак той будынак, якое цяпер знаходзіцца ў Раванічах, быў узведзены пазней. У сярэдзіне XIX стагоддзя вёскай валодаў Антоній Людвіг Слатвінскі, які быў маршалкам Мінскай губерні. Гэты ўслаўлены прадстаўнік дынастыі якраз і прыклаў руку да будаўніцтва раскошнага палаца з 1853 па 1859 гг.

Для размяшчэння палаца было абрана маляўнічае месца — тэраса, якая ўзвышалася над рэчкай Уша. На ёй, дарэчы, у свой час знаходзілася цэлая сістэма штучных вадаёмаў.

Цікавы факт ад VETLIVA: дзякуючы людзям, у Беларусі нярэдка з'яўляюцца сапраўды дзіўныя прыродныя комплексы. Напрыклад, менавіта таму цяпер у нашай краіне ёсць і вадаспады, і каньёны, і нават свае Мальдывы. Гэтыя рукатворныя месцы незвычайна фотагенічныя, так што калі вы знаходзіцеся ў пошуках маляўнічых лакацый для вашага Інстаграма — наша падборка вам сапраўды спатрэбіцца. 

Унутры помніка архітэктуры размяшчалася школа (пра гэта сведчыць надпіс «1952»), затым участковая лякарня (пасля 1971 года). У канцы XX стагоддзя сядзіба была канчаткова закінута і з тых часоў ляжыць у руінах…

Апісанне архітэктуры сядзібы Слатвінскіх у Раванічах

Сядзіба Слатвінскіх уяўляе сабою прамавугольны аднапавярховы будынак. Яна размешчана на высокім жылым цокалі з выступалымі порцікамі дарыйскага ордара на фасадах. Яны ствараюць эфект наяўнасці другога паверху ў будынка.

VETLIVA адукоўвае: порцік — гэта крытая галерэя, перакрыцце якой абапіраецца на калоны. Яны могуць падтрымліваць дадзены архітэктурны элемент трыма спосабамі: непасрэдна, з дапамогай усталяванага на іх архітрава (бэлечнага перакрыцця) ці пры садзейнічанні перакінутых паміж калонамі арак. Ордар — гэта тып архітэктурнай кампазіцыі, дзе выкарыстоўваюцца элементы вызначанага тыпу, якія падпарадкоўваюцца вызначанай архітэктурна-стылявой апрацоўцы. Дарыйскі ордар у сваю чаргу ўяўляе сабою ордар класічнай архітэктуры.

У былыя часы сядзіба магла пахваліцца мноствам цікавых архітэктурных элементаў і ўпрыгожванняў інтэр'еру:

• прыгожая тэраса з балюстрадай,

• каменная крама з паўкруглай нішай,

• салоны з ляпнінай і сталовыя з кесоннымі столямі,

• кафляныя печы,

• бронзавыя люстры,

• венецыянская мэбля ў кабінеце і шматлікае іншае.

Цяпер, на жаль, сядзіба Слатвінскіх у Раванічах ляжыць у руінах (мы нездарма згадвалі ў ёй у нашым артыкуле пра закінутыя сядзібы Беларусі). Галоўнае, каб гэты помнік архітэктуры не папоўніў спіс згубленай спадчыны, таму што нават цяперашні яго стан выклікае здзіўленне ў кожнага, хто прыязджае ў Раванічы.