Наш гайд па зялёным Мінску ўжо даказаў вам, што гэта адзін з самых зялёных гарадоў у Беларусі. У сталіцы 40% усёй тэрыторыі занята дрэвамі, хмызнякамі і вадаёмамі, шматлікія з якіх з'яўляюцца любімымі месцамі адпачынку беларусаў. Яно і зразумела: не ва ўсіх ёсць магчымасць кожныя выхадныя праводзіць на Мінскім моры ці за горадам (хоць беларускія аграсядзібы з'яўляюцца даволі бюджэтным варыянтам адпачынку). VETLIVA пазнаёміць вас з яшчэ адным дзіўным месцам, якое завуць Гаудзі-паркам — Тучынскім скверам у Мінску.

Гісторыя аднаго сквера

Тучынскі сквер быў заснаваны ў Мінску ў 60-ыя гады. Назву яму даў былы маёнтак Тучынка, які некалі размяшчаўся поруч з дзвюма сажалкамі, якія і склалі аснову яго кампазіцыі. Некалі тут была цагельня, поруч з якой размяшчаліся гліняныя кар'еры. З цягам часу яны запоўніліся вадой і іх пачалі зваць хмаркамі — так што ў сутнасці, сваёй назвай сквер абавязаны не толькі старадаўняму маёнтку.

Цікавы факт ад VETLIVA: Тучынка сумна вядомая і як месца, дзе падчас вайны знішчылі больш 14 000 яўрэяў (хоць насамрэч жахлівая лічба можа быць значна большай). Усё таму, што гліняныя кар'еры як нельга лепш падыходзілі для пахавання ахвяр…

У 70-ыя гады мінулага стагоддзя сквер цалкам змяніўся. Менавіта тады яго і назвалі Гаудзі-паркам — дзякуючы незвычайным скульптурам, упрыгожаным каляровай мазаікай. Працы архітэктараў Гельфанда і Кустава сталі візітнай карткай Тучынскага сквера.

Для даведкі: Антоніа Гаудзі — знакаміты каталонскі архітэктар. Адметнай рысай праектаў яго аўтарства з'яўляецца шматстатнасць кветак, вычварнасць разам з гарманічнасцю, выкарыстанне каляровай мазаікі. Калі вам даводзілася бачыць палац Гуэль, вежу Эль-Капрычча і іншыя архітэктурныя шэдэўры Барселоны — скульптуры Мухлі выклікаюць асацыяцыі менавіта з імі.

Поруч з Тучынскім скверам знаходзіцца кінатэатр «Сучаснік». У свой час ён быў вельмі папулярным у мінчукоў месцам, аднак у двухтысячных быў зачынены. Будынак выкупіла турэцкая кампанія «Мінск Прынцэс Гатэль», якая жадала пабудаваць на яго месцы шматфункцыянальны комплекс і заадно акультурыць сам сквер. Аднак планам не было наканавана спраўдзіцца: у 2016 годзе будоўлю закансервавалі. Яе аднаўленне плануецца ў агляднай будучыні, так што цалкам магчыма, што кінатэатр «Сучаснік» яшчэ будзе збіраць поўныя залы гледачоў на сусветныя прэм'еры.

Сучасны стан Мухлі

Цяпер мінская славутасць выглядае жаласна: берагі зараслі, сажалкі ніхто не чысціць, а з дзіўных скульптур паступова абсыпаецца мазаіка. Аднак месца карыстаецца папулярнасцю ў мясцовых, паколькі некаторыя старажылы памятаюць росквіт Тучынскага сквера. Сюды прыходзяць сфатаграфавацца з рыбкай, марскім каньком, гіпапатамам і іншымі жыхарамі Мухлі. Па выхадных у скверы прагульваюцца сем'і з дзецьмі, нярэдка можна ўбачыць рыбакоў. Нягледзячы на запушчаны стан, Тучынскі сквер працягвае жыць. 

Цікавы факт ад VETLIVA: мясцовыя інакш, як Мухля, сажалкі не завуць. Пры гэтым вадаёмаў з такой назвай у Мінску цэлых тры! А ці ведаеце вы, чаму іх так ахрысцілі? Мануфактуршчык па імя Мухля ў канцы XIX стагоддзя заснаваў у Мінску гарбарную вытворчасць. Сыравіну для вырабаў якраз вымочвалі ў такіх сажалках, з-за чаго вада ў іх з часам пачынала выпускаць смурод. Адгэтуль і назва, што цяпер стала намінальным.

Наведванне Мухлі можна запланаваць, калі вы любіце бываць у незвычайных месцах. Скарыстайцеся нашым гайдам па Мінску, які дапаможа нічога не прапусціць. Захавайце на фота мазаічныя скульптуры, пасядзіце ў цішыні сквера — магчыма, вы прасякніцеся атмасферай гэтага месца і будзеце вяртацца сюды падчас кожнай паездкі ў Мінск.

Крыніца фота: http://readymap.by/3324/37744