Сталіца Беларусі – горад Мінск – славіцца мноствам набыткаў, рознымі паркавымі зонамі, архітэктурнымі збудаваннямі і многім іншым. Сярод усіх набыткаў Мінска варта звярнуць увагу на храм, што носіць імя Святых Пятра і Паўла. Дадзены храм быў пабудаваны яшчэ ў далёкім 1613 годзе па патрабаванні хрысціянскай супольнасці на міласці вернікаў.

Узначальваў будаўнічую дзейнасць царкоўны служачы Павел Домжава. Пры храме таксама стварылі мужчынскі манастыр. Мноства пустэльнікаў, як і большасць вернікаў - жыхароў Мінска, перажывалі ўстойлівы ціск з боку прадстаўнікоў каталіцкай і яўрэйскай канфесій, якіх у тыя далёкія часы існавала тут значна больш. Таму да 1787 года ў царкве засталіся ўсяго толькі пяцёра хрысціянскіх пустэльнікаў.

Следам за другім падзелам Рэчы Паспалітай і далучэннем Мінска да Расійскай імперыі храм быў цалкам адрэстаўраваны. Сродкі на рэстаўрацыю былі перададзены самой Кацярынай II. У выніку гэты храм пачалі зваць «Кацярынінскім», працяглы час ён выконваў ролю Мінскага Кафедральнага сабора. У 1797 годзе на службе ў гэтым свяцілішчы знаходзіўся наваспечаны рускі імператар Павел I.

У 1871-1875 гг. у храме правялі татальную рэканструкцыю па прычыне струхлеласці пабудовы. Будынак абнавілі ад падмурка да даху.

Па заканчэнню Кастрычніцкай рэвалюцыі, калі да ўлады прыйшлі Саветы, царква, як і мноства іншых будынкаў такога тыпу, была зачынена і пераабсталявана пад складское памяшканне. У будынку храма знаходзіліся на захоўванні велізарныя бочкі з рыбай. І толькі ў пачатку Другой сусветнай вайны тут былі адноўлены царкоўныя службы, аднак практычна ніхто іх не наведваў, бо зусім побач знаходзілася яўрэйскае гета.

Па заканчэнні вайны царква зноў была зачынена, святароў засудзіла атэістычная савецкая ўлада. Ім прызначылі досыць доўгія тэрміны зняволення, а царкоўнае збудаванне пераабсталёўвалі пад Дзяржаўны архіў. У 1972-1977 гадах храм зноў перажыў рэканструкцыю.

У 1990 гады гэты храм зноў аддалі вернікам. І ўжо ў канцы 1991 года ў храме Святых Пятра і Паўла ў Мінску правялі першыя за 46 гадоў набажэнства. У 1993 годзе гэтаму святому дому былі падараваны выявы Антонія, Іаана і Яўстафія. У 1997 годзе над алтаром усталявалі крыж, які быў пакрыты пазалотай. Падобныя пазалочаныя крыжы ўсталявалі і на вежах святыні. Адначасова з гэтым на званіцу ўсталявалі восем званоў, а ў 2001 годзе іх увянчалі 9-м галоўным звонам.

Храм Святых Пятра і Паўла ў Мінску ўключаны ў састаў мноства паломніцкіх і экскурсійных тураў па Рэспубліцы Беларусь. Велізарная колькасць вандроўнікаў прыязджае сюды, каб дакрануцца да святых абразоў.