Гэты храм узвялі ў другой палове XVII стагоддзя ў арыгінальным архітэктурным стылі барока. Першапачаткова тут размяшчаўся манастыр, які будавалі на тым жа месцы, дзе раней размяшчаўся стары драўляны храм пры манастыры Святога Мікалая. Праз стагоддзе пасля адкрыцця царквы манастыр быў скасаваны, і храм стаў адкрытым для вернікаў.

У 1934 годзе, калі памёр святар М. Пляшчэнскі, царква была зачынена. Праз некалькі гадоў мясцовымі ўладамі было вырашана адкрыць у сценах храма турму. А ўжо пасля завяршэння Айчыннай вайны з касцёла зрабілі сховішча для кніг.

У другой палове XX стагоддзя царква недарэчным чынам пацярпела ад рук няўмелых і нявопытных будаўнікоў. Падчас рамонту яны чамусьці пакрылі цэментам сцены, якія былі распісаны дзіўнай прыгажосці карцінамі. Праз 15 гадоў рэстаўратары спрабавалі аднавіць былыя роспісы і фрэскі. На працягу доўгіх гадоў храм спрабавалі прывесці ў першапачатковы выгляд, але, на жаль, ён стаў выглядаць яшчэ горш.

Новае жыццё для царквы і новы этап у гісторыі яе існавання надышоў у 90-я гады XX стагоддзя, у той перыяд, калі храм вярнулі праваслаўным.

Сёння царква Святога Мікалая паўстае перад наведвальнікамі ў выглядзе базілікі, пабудаванай у форме крыжа. Храм мае дзве аднолькавыя паміж сабой вежы. Візуальна царква валодае характэрнымі для Магілёўскага краю архітэктурнымі асаблівасцямі. Як і ў многіх іншых пабудовах таго часу, у элементах дэкору фасада храма прасочваецца раслінны арнамент.

Унутры царквы прастора падзелена на тры нефа вялікімі калонамі. З трох нефаў два здаюцца адным цэлым з-за круглай формы купала. Дзякуючы дасведчаным майстрам і знаўцам сваёй справы, сёння можна ўбачыць у сценах храма дзіўныя карціны смарагдавых, залатых і рубінавых тонаў. Сярод гэтых работ ўсяго 19 роспісаў, якія адносяцца да XVII-XIX стагоддзяў. Яны размяшчаюцца паміж вокнамі на двух ярусах. Да самай старажытнай з усіх фрэсак царквы адносяць «Траецкую новазапаветную», якая створана ў XVII ст. Яна знаходзіцца проста на скляпеннях самога купала храма. Роспіс сцен сапраўды зачароўвае і ўражвае.

Царква Святога Мікалая ўяўляе сабой не толькі каштоўны помнік архітэктуры для Беларусі, але і вельмі цікавую пабудову са сваёй непаўторнай гісторыяй, якая адкрываецца перад наведвальнікамі ўнутры храма.