Воўчын - цэнтр сельскага савета Камянецкага раёна. Адлегласць да Камянца каля 55 км у паўночна-ўсходнім кірунку, да бліжэйшай чыгуначнай станцыі Высока-Літоўск каля 10 км.

Вядомае з XVI стагоддзя мястэчка захавала да нашых дзён некалькі гістарычных аб'ектаў, здольных прыцягнуць увагу турыстаў. Адным з іх з'яўляецца царква Святога Мікалая, пабудаваная тут у 1841 годзе. Ёсць некалькі версій будаўніцтва царквы, у ліку якіх здагадкі аб тым, што храм будаваўся на гэтым месцы не з нуля, а перабудоўваўся ўжо з уніяцкай царквы, якая існавала тут ранней i была пабудавана у XVIII стагоддзі, альбо з будынку ратушы.

Першая версія пацвярджаецца падабенствам вонкавага выгляду храма з уніяцкімі цэрквамі. Другая версія выклікае сумненне, бо Воўчын не меў Магдэбургскага права, а ў розны час уваходзіў у склад розных шляхецкіх і магнацкіх уладанняў. У сувязі з гэтым, наяўнасць ратушы ў мястэчку ставіцца пад сумненне.

У 1892 годзе царква была дабудавана, канчаткова набыўшы рысы, якія дайшлі да нашых дзён. У архітэктурным дачыненні для царквы ўласцівыя рысы такіх стыляў, як рэтраспектыўна-рускі і барока. Зруб храма прамавугольны, мае двухсхільны дах, у цэнтры ўвенчаны цыбульным купалам. Над нізкім прытворам узвышаецца трох'ярусная званіца, таксама ўвянчаная купалам. На ўсходзе размяшчаецца прамавугольная апсіда і невысокая рызніца. Вокны выкананы ў выглядзе арак, у міжваконнях і на скругленых кутах размешчаны лапаткі, якія ўяўляюць сабой плоскія вертыкальныя выступы, пазбаўленыя базы і капітэлі. Рысы барока прасочваюцца ў пластычнасці аб'ёму і магутным канструкцыйным рашэнні. Рысы рэтраспектыўна-рускага стылю прыўнесены праз драўляныя элементы храма.

Святы Мікалай, вядомы таксама як Мікалай Цудатворца, у памяць пра якога быў асвячоны храм у Воўчыне, лічыцца заступнікам падарожнікаў, маракоў, сірот і зняволеных.

Свяціцель Мікалай жыў у другой палове III - першай палове IV стагоддзяў і далучыўся да хрысціянства ў раннім дзяцінстве, прысвяціўшы яму ўсё сваё жыццё. Шанаванне святога Мікалая адбываецца тройчы за год: 19 снежня, вядомы як «Мікола зімовы», 22 мая - «Мікола вясновы» і 11 жніўня - Каляды святога Мікалая.

Недалёка ад царквы Святога Мікалая ў вёсцы Воўчын размешчана яшчэ адна важная славутасць - Траецкі касцёл, закладзены летам 1729 года. Пасля таго паўстання, што адбылося ў першай палове 60-х гадоў XIX стагоддзя, касцёл быў перададзены праваслаўным, і ў 1876 годзе адбылося яго асвячэнне ў якасці царквы ў імя Найсвяцейшай Тройцы. Храм апынуўся прыпісаным да царквы Святога Мікалая. У 1918 году Траецкі храм быў вернуты каталікам.

Адным з найбольш знакавых падзей у жыцці Воўчына з'яўляецца нараджэнне тут апошняга караля Рэчы Паспалітай Станіслава Аўгуста Панятоўскага. Менавіта ў Траецкім касцёле захоўвалася метрычная кніга, у якой быў зроблены запіс аб яго нараджэнні. У гэтым жа касцёле адбылося хрышчэнне будучага караля, а ў 1938 годзе сюды быў перададзены яго прах. Аднак у 1950-х гадах пахаванне было разрабавана, а лёс астанкаў апошняга караля польскага і вялікага князя літоўскага застаўся невядомым.