Царква Святога Мікалая ў вёсцы Дружылавічы

Дружылавічы - аграгарадок, які з'яўляецца цэнтрам сельскага савета на тэрыторыі Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці. Дружылавічы размешчаны на поўнач ад раённага цэнтра Іванава па дарозе ў Моталь, які вядомы сваімі рушнікамі і кажухамі далёка за межамі не толькі раёна, але і рэспублікі. Недалёка ад дарогі на Моталь і Іванава, у цэнтры вёскі па вуліцы Камсамольскай, размешчана тутэйшая славутасць - царква Святога Мікалая, якая была пабудавана ў 1777 годзе.

Першае згадванне пра царкву ў Дружылавічах адносiцца да 1454 года. Характэрна, што новы храм, пабудаваны ў 70-х гадах XVIII стагоддзя, першапачаткова быў уніяцкім і праіснаваў у якасці такога аж да 1839 года.

У перыяд з 1974 па 1979 год царква была зачынена, аднак па хадайніцтве прыхаджан, у ліпені 1979 гады, была асвячона і працягнула сваю дзейнасць.

Царква ў Дружылавічах пабудавана з дрэва. У плане мае прамавугольны асноўны зруб, накрыты двухсхільным дахам і увянчаны цыбульным купалам.

Пры ўваходзе ў царкву размяшчаецца званіца, якая таксама ўвянчаная купалам, што мае форму цыбуліны. Чацверыковая званіца была прыбудавана ў канцы XIX стагоддзя да заходняй частцы храма і складаецца з трох ярусаў. Да асноўнага аб'ёму будынка прылягаюць апсіда і рызніцы. У ХХ стагоддзі да яго з двух бакоў былі таксама прыбудаваны бакавыя памяшканні, дзякуючы чаму царква набыла крыжападобную форму.

Сцены абабітыя гарызантальна размешчанымі дошкамі. Вокны храма маюць форму прамавугольнікаў, квадратаў і крыжоў. Знутры - бэлечная столь, якая ў бакавых прыдзелах пераходзіць у цыліндрычныя скляпенні.

Царква Святога Мікалая лічыцца адной з найбольш ранніх, якія захаваліся на тэрыторыі Іванаўскага раёна, і ўяўляе сабой адзіны ў Брэсцкай вобласці храм з аднавежавай формай. Такая форма была характэрна для многіх храмаў Еўропы таго часу.

Перад храмам ўстаноўлена брама. А ў самім храме знаходзяцца напрастольныя евангеллі, датаваныя 1771 і 1863 гадамі.

Царква ў Дружылавічах названая ў гонар Мікалая Цудатворцы - святога, які жыў на мяжы III і IV стагоддзяў і быў арцыбіскупам Мір Лікійскіх. Свяціцель Мікалай вядомы як заступнік маракоў і ўвогуле ўсіх вандроўнікаў, а таксама ў якасці абаронцы сірот і нявінна асуджаных. Менавіта ён стаў правобразам Санта-Клаўса. Доўгі час у Еўропе падарункі дзецям рабіліся ад імя гэтага святога ў дзень яго шанавання - 6 снежня.

У цэлым, шанаванне Мікалая адбываецца некалькі разоў на год: 19 снежня, у народзе гэты дзень вядомы пад назвай «Мікола Зімовы», 22 мая - гэта дзень «Міколы вясновага» і 11 жніўня.

Сёння царква ў Дружылавічах ўключана ў шэраг турыстычных маршрутаў, што знаёмяць падарожнікаў не толькі з храмамі Палесся, але і прапануюць актыўны, дзіцячы і экалагічны турызм, а таксама адпачынак выходнага дня. Акрамя гэтага, аб'ект унесены ў Спіс гісторыка-культурных каштоўнасцяў Беларусі, якія маюць агульна-нацыянальную каштоўнасць.

Крыніца фота: http://pinskeparh.by/