Царква Спаса–Праабражэнская ў вёсцы Дзікушкі

Калі вам давядзецца пабываць у горадзе Ліда, то абавязкова зазірніце і ў вёску Дзікушкі, што знаходзіцца недалёка ад горада ў маляўнічых месцах. Чым жа славіцца гэта параўнальна невялікая вёсачка? Што такога цікавага можна ўбачыць у гэтым беларускім кутку? Пэўна, адказы на гэтыя пытанні не даюць жыцця многім вандроўнікам. А тым часам, у вёсках і паселішчах Беларусі хаваюцца сапраўдныя турыстычныя жамчужыны.

Стварэнне храма.

Усе храмы адрозніваюцца ўнікальнасцю і арыгінальнасцю, а таксама непаўторным каларытам, што асаблівае і непаўторнае ў кожнай вобласці. Гэта і ёсць тое самае знакамітае беларускае багацце. Складаецца яно з разнастайнасці культур і архітэктурных помнікаў. Вось і ў вёсцы Дзікушкі ёсць царква Спаса–Праабражэнская. У чым жа яе ўнікальнасць і адрозненне ад іншых цэркваў Беларусі? Вам трэба будзе гэта даведацца пра гэта падчас экскурсіі ў дзівосны куток.

Але цяпер, каб вас заінтрыгаваць, варта згадаць пра тое, што ёсць дакументальнае пацверджанне таму, што першая царква існавала на тэрыторыі Дзікушак ужо ў 1442 годзе. Спачатку належаў храм уніятам. А ў 1839 годзе стары будынак храма быў перададзены праваслаўным. І ў 1841 годзе быў пабудаваны новы каменны будынак Спаса–Праабражэнскай царквы ў выглядзе карабля!

Царква як карабель.

Пагадзіцеся, даволі незвычайнай формы будынак. Ці тое гэта быў капрыз мецэнатаў, якія вылучылі грошы на будаванне гэтага храма, ці проста так было вырашана пабудаваць менавіта такі храм. Дарэчы, сродкі на будаўніцтва царквы вылучылі Рафаіл Грабоўскі і протаіерэй Іосіф Сямашка. І самым першым настаяцелем храма стаў Іосіф Сямашка. З той пары царква стала цешыць як вернікаў, так і турыстаў, якія заязджаюць палюбавацца цікавым будынкам.

Рамонт храма.

Царква не была зачынена ў цяжкія часы. Ну, хіба што толькі на рамонт, які праходзіў у царкве ў перыяд з 1936 па 1956 гады. Зноў адноўлены будынак царквы з калонамі стаў прымаць сваіх вернікаў. А ў 1999 годзе на будынку быў усталяваны купал.

Паглядзець на царкву-карабель.

У вёсцы Дзікушкі, акрамя царквы, можна паглядзець на сядзібу Грабоўскіх, а таксама гаспадарчыя пабудовы, што належалі калісьці гэтаму шляхетнаму роду. Да нашых дзён усё захавалася не ў сваім першародным выглядзе, але ўсё ж паглядзець у Дзікушках сапраўды ёсць на што. Нядзіўна, што наведаць царкву і сядзібу Грабоўскіх прыязджае велізарнае мноства турыстаў як з усіх куткоў Беларусі, так і з іншых краін.

Ва ўсёй сваёй разнастайнасці паўстае перад турыстамі вёсачка Дзікушкі. Шмат чым вельмі падабаецца самотнасць тутэйшых месцаў, непаўторны каларыт, ну і, вядома ж, беларуская прырода. Многія імкнуцца вярнуцца і зноў адчуць сябе сярод казачных лясоў і палёў першаадкрывальнікамі, сапраўднымі вандроўнікамі, якія пазнаюць і адчыняюць штосьці новае для сябе.