Аб горадзе Слаўгарад ўпершыню стала вядома як аб маленькім паселішчы ў Смаленскім княстве. Першае згадванне пра яго адносіцца да 1136 года. Горад досыць старажытны і прыцягвае турыстаў не толькі сваёй шматвяковай гісторыяй, але і шэрагам славутасцяў. Сярод іх можна вылучыць дзіўную царкву Багародзіцы, якая знаходзіцца побач са званіцай з двух ярусаў. Яна размяшчаецца недалёка ад Замкавай гары, у самым цэнтры горада. Па распараджэнні Галіцына, у канцы XVIII стагоддзя (1791-93 гг.) была ўзведзена царква Багародзіцы ў Слаўгарадзе.

Спраектаваў царкву была вельмі дасведчаны архітэктар, вядомы прадстаўнік стылю класіцызм Н. Львоў. За яго плячыма вялікая колькасць вядомых старадаўніх пабудоў на прасторах Пецярбурга. Пры будаўніцтве храма быў выкарыстаны матэрыял, які выраблялі прама на месцы, аднак метал для даху быў прывезены з Масквы.

У 1930 годзе, калі пачаліся атэістычныя ганенні, царква была зачынена, нават нягледзячы на тое, што да гэтага яна была асноўным праваслаўным храмам для ўсяго раёна. Доўгі перыяд зачынены храм іграў ролю гаспадарчага будынка каля прыстані.

У перыяд Айчыннай вайны з-за шматлікіх доўгіх абстрэлаў храм істотна пацярпеў – на святыні амаль не засталося тынкоўкі, а сцены ўяўлялі сабой суцэльныя няроўнасці з выбоінамі. У гэты час тут размяшчаўся нямецкі пункт назірання.

У 1987 годзе храм перадалі праваслаўнай абшчыне, таму працуе і да сённяшняга дня ён як царква Прасвятой Багародзіцы. Яна з'яўляецца ахоўным дзяржаўным аб'ектам і нясе ў сабе культурна-гістарычную каштоўнасць.

Комплекс пабудоў з царквы Багародзіцы і званіцы ўяўляе сабой яркі прыклад помніка архітэктуры стылю класіцызм. Асноўнымі рысамі, якімі вылучаецца пабудова ў Слаўгарадзе, лічаць асаблівую планіроўку будынка: зусім не выкарыстоўваюцца апсіды, аднолькава ўпрыгожаны фасад. Будынак храма мае выгляд безапсіднай цэнтрычнай царквы, якую завяршае купал з васьмі гранямі. Увесь інтэр'ер святыні ўпрыгожвае цікавы жывапіс. Унутры агульная колькасць іканастасаў і фрэсак налічвалася каля 60, яны раскрываюць сюжэт як Новага, так і Старога запавету. Над роспісам храма працавалі вельмі дасведчаныя мастакі пад кіраўніцтвам В. Баравікоўскага. Паблізу храма размяшчаецца званіца з двух ярусаў, якую завяршае кампактная вежка.