Пакроўская царква ў Пінкавічах
Драўляная Пакроўская царква, якая размешчана на тэрыторыі вёскі Пінкавічы (Пінскі раён, Брэсцкая вобласць) была пабудавана ў 1830 годзе. Гэты помнік народнага дойлідства знаходзіцца ў цэнтральнай частцы населенага пункта. Сёння яго наведванне з'яўляецца неад’емнай часткай многіх экскурсійных праграм экатурыстычнай і культурнай скіраванасці. 

Архітэктурныя асаблівасці Пакроўскай царквы

Адным з асноўных элементаў арыгінальнага і незвычайна маляўнічага планавання Пакроўскай царквы з'яўляецца прамавугольны бабінец. Менавіта так звычайна зваўся заходні прытвор храма, дзе падчас набажэнства маглі знаходзіцца жанчыны і дзеці. Дадзеная прыбудова таксама ўпрыгожвае сабой два знакамітыя архітэктурныя помнікі Полацка – Сафійскі сабор і Спаса-Праабражэнскую царкву.
Іншым кампанентам рэлігійнай славутасці Пінкавіч з'яўляецца чатырохкантовая шатровая званіца з верхавінай. Гэтая частка храмавага збудавання пачала распаўсюджвацца ў беларускім дойлідстве з XI ст. Вельмі часта яна дадаткова выкарыстоўвалася як гаспадарчае памяшканне, а таксама дазорная ці абарончая вежа.
Малітоўная зала Свята-Пакроўскай царквы мае васьмікантовую форму. У структуры будынка таксама вылучаецца пяцікантовая апсіда з бакавой рызніцай. Дадзеная прастора хрысціянскай царквы ўяўляе сабою прамавугольны, паўцыркулярны ці шматсценны выступ, які замыкае прастору нефа. Апсіда звычайна прызначаецца для размяшчэнне алтара.
Цэнтральную частку канструкцыі вянчае кантавае скляпенне ў форме шатра. Ён завяршаецца цыбуляпадобнай галоўкай на васьмікантовым барабане. Кожны з трох уваходаў у памяшканне вылучаецца двухслупковым ганкам пад двухсхільным пакрыццём. Гарызантальна абабітыя фасады паўсюдна прарэзваюцца высока паднятымі над зямлёй аконнымі проймамі, якія ўпрыгожваюцца ліштвамі. Гэты дэкаратыўны элемент атрымаў даволі шырокае пашырэнне ў народным драўляным дойлідстве. Калі спачатку ён уяўляў сабою звычайную дошку для прыкрыцця ападкавага паза, то пазней стаў высокамастацкай дэталлю верхняй частцы проймы, якая нярэдка мела разьбяное выкананне.
Каля ліштв таксама можна заўважыць невялікія карнізы, якія інакш завуцца сандрыкамі. Яны размяшчаюцца на фасадзе будынка непасрэдна над яго вокнамі і абапіраюцца на кансолі. У беларускай архітэктурнай традыцыі яны вядомыя з XVI-XVII стагоддзяў і вельмі часта адрозніваюць барочныя збудаванні, да якіх можна аднесці і Пакроўскую царкву.
Нарэшце, аконныя проймы акружаюць вуглавымі лапаткамі і звычайнымі карнізамі.

Чым цікавы інтэр'ер Пакроўскай царквы ў Пінкавічах?

Арыгінальнае прасторавае архітэктурнае рашэнне атрымала і ўнутранае ўбранне храма, усе памяшканні якога перакрываюцца драўлянымі злучанымі скляпеннямі ў форме піраміды. Яны адлюстравалі ўвесь талент і цяслярскае майстэрства мясцовых дойлідаў. Тут можна ўбачыць абразы «Пакроў» (XVIII ст.), «Таемная вячэра» (XIX ст.) і «Узвіжанне Святога Крыжа» (1806 г.). Раней будынак таксама ўпрыгожваўся царскімі варотамі ад іканастаса канца XVII ст. з 6 клеймамі, на якіх адгадваліся сцэна Благавешчэння і выявы свяціцеляў-евангелістаў.
Непадалёк ад храма знаходзіцца крыніца са святой вадой. Да галоўнага ўваходу ў царкву вядзе брукаваная пліткай дарожка.