Храм Пакрова Прасвятой Багародзіцы ў Мінску размяшчаецца на тэрыторыі мікрараёна Вяснянка. Раней гэта тэрыторыя была вёскай, якая мала назву Крупцы. Паблізу населенага пункта знаходзіцца крыніца, якая, згодна падання, у 1612 годзе стала месцам з’яўлення іконы Божай Маці. Здарылася гэта на праваслаўнае свята Пакрова. Мясцовыя жыхары вырашылі назваць ікону ў гонар сваёй вёскі. Тады веруючыя аднавяскоўцы запрасілі духоўных настаўнікаў Свята-Духава Віленскага манастыра пасадзейнічаць адраджэнню праваслаўнай веры ў гэтых месцах. Пазней манахі сталі вядомыя як заснавальнікі манастыра Пятра і Паўла ў Мінску. Для размяшчэння святой іконы было прынята рашэнне аб узвядзенні драўлянай капліцы, якая служыла месцам пакланення тым, хто шукаў абароны і суцяшэння ў Царыцы Нябеснай. Крыніца, каля якой здарылася з’ява, таксама часта наведвалася вернікамі і лічылася гаючай.

Праз два стагоддзі драўлянаму будынку капліцы быў прысвоены статус трухлявага, што паспрыяла ўзвядзенню новага драўлянага будынку. У 1856 годзе было прынята рашэнне на месцы старой царквы ўзвесці храм. Будаўнічыя работы завяршыліся ў 1857 годзе, а новы храм быў названы ў гонар Пакрова Прасвятой Багародзіцы. Прыхаджане з хваляваннем адносіліся да Крупецкай іконы Божай Маці, і праз некаторы час яна была ўпрыгожана срэбранай накладкай з пазалочанымі вянкамі і каштоўнымі камянямі. З 1844 года на Пакроў праводзіліся штогадовыя хросныя хады, у час якіх ікона перадавалася ў Мінскі Архіерэйскі храм. На свята ў гонар Святога Мікалая святыню ізноў варталі з Крупцы. Можна сказаць, што пад Пакровам Святой Дзевы знаходзіўся ўвесь горад.

Бальшавікі, якія прыйшлі да ўлады ў 1917 годзе, паставілі набажэнствы пад забарону, а праз 18 гадоў і зусім разбурылі храм. Праваслаўная рэлігія на шмат гадоў, як і іншыя веравызнанні, становіцца нелегальнай.

Новы віток развіцця падзеі, звязаных з Храмам Пакрова Прасвятой Багародзіцы, атрымаўся ў 1992 годзе. З прыходам лаяльнасці з боку дзяржаўнай улады да рэлігіі, на Крупецкай крыніцы ўсталявалi крыж. Адказнасць за захаванне праваслаўнай каштоўнасці бярэ на сябе брацтва Архангела Міхаіла. З 1994 года аднаўляюцца набажэнствы, якія часова праходзілі ў чыгуначным вагончыку. Аднак ужо да лета 1995 года ўзводзіцца невялікі храм. Вядомасць сярод праваслаўных ён атрымаў таксама з-за наведвання Патрыярхам Аляксеем II.

На месцы некалі разбуранага храма на Пакроўскае свята адбылася закладка новага храма Пакрова. Гэта адбылося ў 1997 годзе, і ўжо праз год мітрапалітам Філарэтам было праведзена асвячэнне храма Крупецкай іконы Божай Маці. Па заканчэнні чатырох гадоў адбылося ўзвядзенне адміністрацыйнага корпуса. Тады ж пабудавана калакольня і ўсталяваны купал з крыжам.

Сам будынак храма Пакрова Прасвятой Божай Маці адносіцца да архітэктурнага стылю, вядомага як старажытнарускае дойлідства. Разам з крыжам у вышыню будынак падымаецца больш чым на 45 метраў.

Прыход Храма Пакрова Прасвятой Божай Маці і гаючая крыніца каля яго з’яўляецца галоўным пунктам шматлікіх экскурсійных тураў па Беларусі. Праваслаўная святыня штогод прываблівае вялікую колькасць  паломнікаў і з’яўляецца галоўнай часткай гісторыка-культурнага жыцця беларускага краю.