У Гродзенскай вобласці, у дзесяці кіламетрах ад горада Слонім, знаходзіцца невялікая вёска Жыровічы. Менавіта там размяшчаецца велічны праваслаўны Свята-Успенскі манастыр, які ўяўляе сабой унікальны архітэктурны ансамбль, вядомы не толькі ў Беларусі, але і ва многіх замежных краінах.

Манастыр мае самы высокі статус, які прысвойваецца праваслаўным святыням – стаўрапігіяльны, што азначае незалежнасць манастыра ад епархіяльнай улады. На тэрыторыі Жыровіцкага манастыра знаходзяцца тры царквы, адзін храм, адзін сабор, званіца, навучальны будынак і пабудова для жыцця манахаў.

Галоўным храмам лічыцца Свята-Успенскі сабор, архітэктура якога спалучае стыль барока і класіцызму. Ўнутранае ўбранне сабора ўпрыгожана старадаўнімі роспісамі. Напрыклад, пад купалам вы ўбачыце выяву чатырох евангелістаў XVIII стагоддзя.

Самы старадаўні аб'ект Жыровіцкага ансамбля - Багаяўленская царква. З месцам размяшчэння царквы звязана незвычайная легенда. Паводле падання, у 1470 годзе (у некаторых крыніцах пазначаны іншыя даты: 1473, 1480, 1494) на гэтым самым месцы была знойдзена ікона Божай Маці. Цудатворная ікона вісела на дзікай грушы і выпраменьвала асляпляльнае святло. А знайшлі яе мясцовыя пастухі, якія, здзівіўшыся сваёй знаходцы, прынялі рашэнне аддаць яе мясцоваму вяльможу Аляксандру Солтану. Солтан не надаў асаблівага значэння знойдзенай іконе і прыбраў яе ў асабісты куфэрак. Праз некаторы час вяльможа вырашыў паказаць абраз Божай Маці сваім гасцям, але, адкрыўшы скрынку, выявіў, што яна знікла.

Як вы думаеце, дзе пастухі зноў знайшлі святыню? На тым жа самым дрэве, у лясным гушчары. Задумаўся Солтан аб гэтай з'яве і пабудаваў Багаяўленскую цэркаўку на месцы, дзе пастухі знайшлі святы вобраз Божай Маці. Аднак не ведаў і не думаў вяльможа, што цуды будуць працягвацца...

Прайшло крыху менш за сто гадоў з тых часоў, як пастухі знайшлі вобраз Святой Божай Маці. За гэты час Свята-Успенскі манастыр стаў знакамітым месцам паломніцтва. З усяго свету вернікі прыязджалі ў Жыровічы ў надзеі атрымаць вылячэнне. Аднак у 1520 годзе манастыр згарэў і цудатворная ікона знікла. Доўга шукалі яе мясцовыя жыхары, але яна з'явілася тады, калі надзеі амаль не засталося. Абраз знайшлі ў цэласці і захаванасці, ён ляжаў на камені недалёка ад месцазнаходжання былога манастыра. Шчасцю і радасці людзей не было мяжы! Дарэчы, памер цудатворнага абраза на здзіўленне малы - яна з лёгкасцю змесціцца на далоні дзіцяці. Нягледзячы на свой знешні воблік, абраз ўваходзіць у сотню самых унікальных і значных абразоў свету!

У далейшым камень стаў асновай храма ў гонар Яўлення Божай Маці. У канцы XVI стагоддзя пры храме з'явіўся мужчынскі манастыр.

На ўзвышшы, побач са Свята-Успенскім манастыром, вы ўбачыце невялікі храм святога Георгія, пабудаваны ў XVIII стагоддзі. Месца размяшчэння храма называюць «Юр'ева Горка». Таксама на тэрыторыі Свята-Успенскага манастыра можна наведаць велічную царкву Узвіжання святога Сумленнага і Жыватворнага Крыжа Гасподняга і Свята-Мікалаеўскую святыню.