Гэта ўтульнае і спакойнае месца размясцілася літаральна ў цэнтры сталіцы і ўяўляе сабой свайго роду аазіс, дзе кожны чалавек можа атрымаць асалоду ад цішыні, свежага паветра, знайсці прахалоду ў цені раскідзістых дрэў або проста здзейсніць ранішнюю прабежку.

Гісторыя сквера як дзіцячага парку

Датай закладзінаў сквера Марата Казея з'яўляецца перыяд з 1948 па 1950 гады. Месца яго было абрана не выпадкова - на скрыжаванні вуліц Куйбышава і Я. Купалы, дзе знаходзіліся жылыя дамы і пабудовы, аднак практычна ўсе яны былі разбураны падчас Другой Сусветнай вайны. Было прынята рашэнне не адбудоўваць раён зноў, а засадзіць яго дрэвамі, ператварыўшы ў сквер, або, як яго яшчэ называюць, Піянерскі парк. Гэта адзін з самых азялененых куткоў Мінска, дзе нават у самы гарачы і душны дзень можна знайсці прахалоду і цень.

Зручнасць размяшчэння выклікана таксама і тым, што гэта свайго роду «залатая сярэдзіна» паміж знакамітым скверам Парыжскай камуны і паркам імя Я. Купалы, таксама размешчанымі ў цэнтральнай частцы горада.

У якасці дызайнера будучага «зялёнага кутка» Мінска выступіў архітэктар І. Рудэнка, які даволі хутка і паспяхова ператварыў плошчу ў 7,1 гектара ў дзіцячы парк. Варта адзначыць, што менавіта сквер Марата Казея да 1960 года выконваў функцыі галоўнага месца для забавы дзяцей і баўлення часу ўсёй сям'ёй. Пазней гэтая роля перайшла да даволі вядомага парку імя М. Горкага, які і да гэтага часу не здаў свае пазіцыі.

Яшчэ адна славутасць

Размешчаны на левым беразе Свіслачы, Піянерскі парк вядомы таксама змешчаным у самым яго цэнтры помнікам знакамітаму піянеру - Марату Казею. Цікава, што якой бы сцежкай сквера вы ні пайшлі, вы так ці інакш выйдзеце напрасткі да яго. Ён з'явіўся тут у 1959 годзе адразу ж стаў улюбёным месцам наведвальнікаў сквера. Каля яго размешчана мноства лавак, так што кожны зможа атрымаць асалоду ад непаўторнай атмасферы ўтульнасці, пачытаць кнігу ці проста аддацца ўспамінам.

Цікавая сама задумка аўтараў праекта - таленавітага архітэктара В. Волчака і знакамітага беларускага скульптара С. Селіханава. Герой Савецкага Саюза застыў на чырвоным гранітным пастаменце з гранатай у руцэ, гатовы здзейсніць апошні ў сваім жыцці подзвіг. Менавіта так і загінуў нацыянальны герой - у асяроддзі ворагаў, з пустым аўтаматам у руках і апошняй гранатай. Менавіта з ёю ў руцэ гэты 14-гадовы юнак і пайшоў у самую глыб кольца ворагаў, не здаючыся да апошняга ўздыху.

Цікава, што гэта не адзіны такі помнік на тэрыторыі Беларусі. Падобны будынак размешчаны ў Дзяржынскім раёне, у роднай вёсцы Марата Казея - Станькава, дзе вы таксама знойдзеце аднайменны музей з цікавымі атрыбутамі з жыцця хлопчыка, якія таксама маюць дачыненне да ваенных дзеянняў на тэрыторыі краіны.

Сквер Марата Казея і, у прыватнасці, помнік у яго гонар карыстаюцца немалай цікавасцю з боку гасцей сталіцы, асабліва зацікаўленых у гісторыі горада і ваенных падзеях. Сюды па-ранейшаму вядуць дарогі большасці ваенна-патрыятычных і іншых тэматычных тураў. Аблічча і поза галоўнага героя не пакінуць абыякавым ніводнага, нават самага юнага наведвальніка.