Скульптуры Уладзіміра Іванавіча Жбанава, таленавітага беларускага архітэктара родам з Мінска, нязменна выклікаюць цікавасць у дзяцей і сталых, жыхароў і гасцей сталіцы. Іх можна сустрэць у розных кутках горада, пры гэтым яны даступныя кожнаму для фатаграфавання. У гэтым і ляжыць асноўная мэта дзейнасці народнага скульптара.

Гісторыя адной скульптуры

Непадалёк ад Чырвонага касцёла, у непасрэднай блізкасці ад Камітэта архітэктуры і горадабудаўніцтва Мінскага гарвыканкама, размясцілася характэрная кампазіцыя «Дойлід», якая служыць свайго роду знакам усіх горадабудаўнікоў, якія стварылі сучасны Мінск такім, якім мы яго сёння ведаем і кахаем.

Скульптура была створана ў 2007 годзе знакамітым і таленавітым Уладзіміраў Жбанавым, а яе ўсталёўка была прымеркавана да Дня Незалежнасці Рэспублікі. Мэта кампазіцыі – выказаць даніну павагі ўсім, хто ўклаў свае сілы і талент у аблічча сталіцы, пачынаючы са старажытных часоў і да сённяшняга дня.

Трохмятровая фігура дойліда схіляецца над самымі знакамітымі і знаёмымі кожнаму месцамі Мінска: даўнейшым замчышчам з драўлянымі варотамі, ад якога і бярэ свой пачатак гісторыя забудовы і развіцця горада, архітэктурнымі развязкамі ў гэтак папулярным у XVII-XVIII стагоддзях стылі барока, які, апроч таго, з'яўляецца знакам атрыманага ў гэты перыяд горадам Магдэбургскага права, спраектаваны архітэктарам Лангбардам Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета.

Пад рукой у дойліда – праекты і рысункі будучых пабудоў, што кажа пра тое, што Мінск не стаіць на месцы і з кожным годам узбагачаецца новымі будынкамі і збудаваннямі. У выразе твару чалавека можна ўбачыць ужо задумкі, якія намячаюцца, пра тое, які ўклад ён хоча ўнесці ў знешні выгляд горада.

Цікава, што ў першапачатковай задумцы аўтара горадабудаўнік павінен быў трымаць у руцэ аловак, як бы імітуючы працэс стварэння новага шэдэўра архітэктуры. Аднак пасля было вырашана зрабіць акцэнт не на працэсе, а на думкі.

Іншыя «цацкі» аўтара

Так зваў свае творы сам Жбанаў. Ён імкнуўся зрабіць мастацтва больш даступным, не хаваючы свае тварэнні ў музей, а змяшчаючы іх на гарадскіх вуліцах.

Апроч скульптуры «Дойлід» вялікую цікавасць уяўляюць запрэжаны коньмі экіпаж паблізу ратушы, чуллівы «Маленькі генерал» пад будынкам сувораўскай вучэльні, паштар у раёне кінатэатра «Кастрычнік», дама з сабачкай і стаячы насупраць яе фатограф непадалёк ад Камароўскага рынку, а таксама мноства цікавых кампазіцый у раёне Міхайлаўскага сквера. За сваю шматгадовую дзейнасць Жбанаў змяніў аблічча горада, унеся ў яго мноства яркіх і цікавых кампазіцый, агляд якіх сёння ўваходзіць у сталічныя экскурсіі і выклікае ў гасцей Мінска праўдзівае захапленне.

Апроч Мінска, скульптар пакінуў свой уклад на вуліцах іншых абласных і раённых цэнтраў – Віцебск, Магілёў, Ліда, Бабруйск, а таксама за мяжой – у Расіі, Украіне і Германіі.