Руіны касцёла дамініканцаў у вёсцы Друя

Друя – гэта невялікі пасёлак у Віцебскай вобласці, які размяшчаецца на мяжы Рэспублікі Беларусь і Еўрасаюза. Цяпер, як і многія іншыя населеныя пункты ў Беларусі, Друя мае статус аграгарадка.

Прыблізна ў 1765 – 1773 гадах у Друі быў пабудаваны касцёл дамініканцаў у стылі позняга барока. Ён складаўся з комплексу будынкаў, які ўключаў у сябе: храм, жылы комплекс, званіцу Святога Антонія і вароты з прыгожай каванай агароджай, а таксама ўязную браму. Яна ўпрыгожвала сабой пад'езд да комплексу і рабіла яго яшчэ больш велічным. Узведзены комплекс быў па праекце Генуанскага архітэктара Антонія Парака пры дапамозе іншага архітэктара Людвіга Грынцэвіча.

Касцёл дамініканцаў уяўляў сабой трохнефавую дзвюхвежавую базіліку. Галоўны фасад яго быў упрыгожаны пілястрамі і найпрыгажэйшымі карнізнымі паясамі. Ад карніза да самай верхавіны вежы вялі прыгожыя выгнутыя лініі, якія надавалі вежам лёгкасць. Шырокія дзвярныя і аконныя праёмы прыўносілі вонкаваму выгляду касцёла неверагодную прастату, прыгажосць і ўзнёсласць.

Праіснаваў касцёл да 1832 года. Яго спачатку зачынілі, а пасля, у 1839 годзе, каб прадухіліць яго разбурэнне, перадалі праваслаўнай царкве. Паступова ўсе пабудовы комплексу ператвараліся ў іншыя, старыя, шэрыя будынкі. Больш за ўсё, вядома, пакутаваў знешні выгляд будынка.

У 1909 годзе ўвесь комплекс касцёла быў узарваны, а камень і цэгла, якія засталіся, былі выкарыстаны для будаўніцтва жылых дамоў у Друі. Так і сталі з'яўляцца цагляныя дамы ў аграгарадку. Ад усяго комплексу засталіся толькі званіца Святога Антонія і ўязная брама, але і іх спасцігла такая ж доля, толькі крыху пазней, у 1940 годзе.

Вялікая колькасць турыстаў, якія прыязджаюць у Друю, надаюць увагу руінам. Асабліва цікавыя яны для тых, каго прыцягвае гісторыя і архітэктура Беларусі. Наведванне руінаў касцёла дамініканцаў не пакіне нікога абыякавымі. Тут можна атрымаць асалоду ад атмасферы даўніны, прагуляцца па наваколлі, прадставіць жыццё дамініканцаў у Друі. Больш за ўсё турыстаў налічваецца тут летам, калі актыўна ідзе адпачынак на Браслаўскіх азёрах.