Віцебск – самы паўночны абласны цэнтр Беларусі, які размяшчаецца ў 292 км ад яе сталіцы. Заходняя Дзвіна, якая працякае ў горадзе, рабіла яго важным стратэгічным пунктам на шляху «З варагаў у грэкі».

Гістарычныя звесткі

З'яўленне Віцебска датуецца пачаткам XI стагоддзя. Як і многія іншыя землі Беларусі, Віцебск прайшоў шлях ад горада Рэчы Паспалітай да населенага пункта Расійскай Імперыі.
Знаёмыя Віцебску і акупацыя напалеонаўскай арміяй, і нашэсце нямецкіх салдат.

Калі стагоддзе таму ў Віцебску пражывала 82 тысячы чалавек, то ў нашы дні насельніцтва Віцебска павялічылася больш чым у 4 разы і складае 376300 чалавек.

Віцебскі Пакроўскі сабор па вуліцы Шубіна стаіць там жа, дзе некалі існаваў драўляны касцёл. Драўляная пабудова адносіцца да сярэдзіны XVIII стагоддзя. Каменны ж будынак пачалі ўзводзіць у 1806 годзе. Цалкам храм быў скончаны ў 1821 годзе. Пабудаваны па ініцыятыве ордэна трынітарыяў, сабор спраектаваны ў стылі класіцызму. Непадалёк ад пабудовы стаяў будынак корпуса для манахаў. Аднак, пасля закрыцця касцёла ў 1831 годзе, манастыр стаў прытулкам для дзяцей-сірот. Пасля памяшканне заняла жаночая турма. Прабыўшы там доўгія гады, турма ў пасляваенны час саступіла месца следчаму ізалятару.

Перадача касцёла праваслаўнай царкве адбылася ў 1858 годзе. Грошы для таго, каб перабудаваць касцёл у храм праваслаўнага напрамку, былі вылучаныя віцебскім купцом і прамыслоўцам Рыгорам Валковічам. Канчатковае аблічча храм набыў у 1865 годзе і быў асвячаны ў гонар Покрыва Прасвятой Багародзіцы.

У 1913 годзе адзначаўся юбілей дома Раманавых, і ў сувязі з гэтым быў распрацаваны праект па перабудове храма. У гэты раз пабудову дапоўніў барабан з купалам, што вянчае цэнтральную частку храма. Форму франтона таксама змянілі: трохкутная была заменена паўкруглай.

У 1930 годзе Пакроўскі храм у Віцебску падзяліў лёс большасці цэркваў на тэрыторыі СССР, гэта значыць, што быў зачынены. З прыходам нямецкіх войскаў храм быў адкрыты, і летам 1941 года ў ім здабылі спакой мошчы святой Ефрасінні Полацкай, бо да гэтага моманту яны захоўваліся ў музеі атэізму. У 1943 годзе святыню перанеслі на Полацкую зямлю.

У пачатку 80-х гадоў моцна пашкоджаны падчас вайны храм было вырашана знесці, аднак абставіны перашкодзілі гэтаму. І ў 1987 годзе распачаліся работы па рэстаўрацыі храма. Праз тры гады, 14 кастрычніка, было праведзена першае набажэнства ў абноўленым будынку. Дату прымеркавалі да свята Покрыва Прасвятой Багародзіцы. У поўным аб'ёме рэстаўрацыйныя работы былі завершаны ў 1992 годзе.

У нашы дні ў храме вядзе сваю дзейнасць нядзельная школа. Акрамя таго, храм уключае майстэрні па напісанні абразоў і пашыве адзення, бібліятэку.

Пакроўскі храм у Віцебску – адно з любімых месцаў гасцей і жыхароў горада. Многія экскурсійныя туры прадугледжваюць наведванне гэтага аб'екта культуры і рэлігіі. Вялікая колькасць вернікаў збіраецца тут для агульнай малітвы і атрымання бласлаўлення святароў.