Усім вядома, што цэнтральнай часткай горада Мінска прынята лічыць Плошчу Незалежнасці. Многія ведаюць, што яна пры гэтым лічыцца і самай вялікай па памерах гарадской пошчай. А вы ведаеце, што да 1991 года яна называлася "Плошча У.І. Леніна"? Вам будзе цікава ведаць, што пачаткам яе будаўніцтва лічыцца 1933 год. Распрацоўкай праекта займаўся архітэктар І.Г. Лангбард. Меркавалася, што гэтае месца стане грамадскім цэнтрам, а таксама дасць старт для станаўлення новага архітэктурнага аблічча горада. У часы, калі краіна была ахоплена ваеннымі дзеяннямі, з Плошчы Незалежнасці на фронт адпраўляліся салдаты Чырвонай арміі. У мірны час на ёй праходзілі мітынгі і парады.

Плошча Незалежнасці неаднаразова перараблялася, падстройваючыся пад горад, які хутка і плённа развіваўся. У тыя часы, да канца 1950-х гадоў, на яе тэрыторыі былі размешчаны сквер і каменныя будынкі. У 1963-1964 гадах з мэтай павелічэння вакол плошчы былі знесены дамы старой забудовы. Неаднаразова змянялася і траекторыя руху аўтамабільнага транспарта. На сённяшні дзень архітэктурнае аблічча Плошчы Незалежнасці ўяўляе з сябе адзіны комплекс гандлёва-забаўляльных і гісторыка-культурных будынкаў з зручнай інфраструктурай.

На тэрыторыі плошчы пабудаваны Дом Урада Рэспублікі Беларусь. Узведзены ён у стылі канструктывізму ўсё тым жа І.Г. Лангбардам і з'яўляецца найбуйнейшым грамадскім будынкам. Працэс яго будоўлі расцягнуўся з 1930 па 1935 гады.

Па канструктыўнай прапанове, выказанай І.Г. Лангбардам, у 1933 годзе ўзвялі помнік У.І. Леніну. Яго скульптарам выступіў М.Г. Манізер. Гэта канструкцыя ўсталявана ў гонар выступу Леніна перад ваярамі РСЧА ў маі 1920 гады, якія ішлі на Савецка-польскую вайну. У ліпені 1941 года, калі горад Мінск захапілі нямецкія войскі, гэты помнік знішчылі. Узнавілі яго ў 1945-м па захаваных макетах. Тады ж прайшла ўрачыстая ўстаноўка помніка на ранейшае месца, прымеркаваная да святкавання 1 мая.

Яшчэ адным вядомым збудаваннем сярод тых, што знаходзяцца на плошчы, лічыцца Будынак Мінгарвыканкама. Гэты пяціпавярховы будынак у форме прамавугольніка ўзводзіўся на працягу 1963-1964 гадоў. Архітэктарамі выступілі С.С. Мусінскі і Г.В. Сысоеў.

Найбольш вядомы ў Мінску каталіцкі царкоўны будынак — касцёл святога Сімяона і святой Алены, ці Чырвоны касцёл, таксама пабудаваны на Плошчы Незалежнасці. Увасобілі яго ў неараманскім стылі з чырвонай цэглы. Будаўніцтву храма быў дадзены пачатак у 1905 годзе. Узводзіўся гэты будынак пад кіраўніцтвам двараніна Эдварда Вайніловіча. У верасні 1910 года касцёл асвяціў архібіскуп Ключынскі. У 1932 годзе, знаходзячыся пад уладай кіраўніцтва, спыніла рэлігійную дзейнасць касцёла і ўсе каштоўнасці экспрапрыіравала. Толькі ў 1990 годзе, пры змене адносін улады да рэлігіі, храм аддалі назад прадстаўнікам каталіцкай веры. У 1996 годзе каля касцёла ўзвялі скульптуру, што ўвасабляе шырокавядомы сюжэт: Архангел Міхаіл, які працінае змея. Не так даўно, у 2000 годзе, размясцілі тут і мемарыяльны манумент «Звон Нагасакі».

Акрамя таго, на тэрыторыі плошчы размясціліся выхады метрапалітэна, а менавіта станцыі «Плошча Леніна», галоўпаштамт, гасцініца «Мінск». У падземнай частцы, што не так даўно падпала пад пашырэнне, адкрылі новы гандлёвы цэнтр «Сталіца», які мае тры паверхі і чатырохпавярховы паркінг.