Значная частка вайсковых падзей у вайне 1812 года адбывалася на тэрыторыі Беларусі. Для рускага войска ў нашай краіне знакавым стаў горад Кобрын. У гісторыю гэтай вайны Кобрын увайшоў як горад, у якім была здабыта першая буйная перамога рускай зброі. 15 ліпеня 1812 года ў бою пад Кобрынам былі разгромлены французскія войскі.

Кобрын быў абкружаны саксонскай брыгадай, якой камандаваў генерал-маёр Клёнгель. Саксоны цалкам абкружылі горад, занялі ўсё месца ў ім, аднак рускім войскам атрымалася прабіць абарону. У той час у горадзе былі галоўным чынам драўляныя будынкі і збудаванні, таму прабіць блакаду рускім войскам было не складана. Рускімі было вырашана абкружыць горад у кальца і прарваць абарону. Пасля таго, як скончыўся бой, з больш за 600 будынкаў, якія былі ў горадзе, ацалела толькі каля 70. Усяго ў гэтай бітве загінула больш 200 рускіх салдатаў.

У гонар гэтай важнай перамогі было вырашана пабудаваць у горадзе помнік. Ён быў пабудаваны на сродкі мясцовых жыхароў і ахвяравання саміх удзельнікаў баявых дзеянняў. Будаванне было пачата ў 1912 годзе, а адкрыццё прайшло ў ліпені 1913 года.

Аўтарамі гэтага велічнага манумента сталі вядомы ў той час скульптар з Варшавы Жыгімонт Ота і інжынер-будаўнік з Гродна А. Маркаў. Што ж уяўляе сабою гэты помнік? На яго бакавіцах і фасадзе размешчаны мармуровыя мемарыяльныя дошкі. Іх тры. На цэнтральнай дошцы зроблены памятны надпіс, які напамінае пра тое, чаму прысвечаны помнік: «Рускім ваярам, якія атрымалі першую перамогу над войскамі Напалеона ў межах Расіі 15 ліпеня 1812 года». На дзвюх іншых дошках пералічаны назвы палкоў, што прымалі ўдзел у баях, заваяваныя трафеі, колькасць палонных. А яшчэ, пералічаны імёны фундатараў, якія бралі ўдзел ва ўзвядзення помніка. На гранітным пастаменце ўсталяваны бронзавы арол, у якога распасцёртыя крылы, ён трымае ў кіпцюрах лаўровы вянок.

Сваёй велічнасцю помнік перадае той жах вайсковых дзеянняў, якія праходзілі ў Кобрыне ў 1812 годзе. Прыехаўшы ў гэты горад, абавязкова паглядзіце на гэты помнік і аддайце даніну павагі тым, хто загінуў у гэтай далёкай, але такой кровапралітнай вайне.