Да апошняга патрона

У подзвігі за радзіму ў часы Вялікай Айчыннай вайны загінула мноства маладых людзей, нават падлеткаў. Усе яны аддалі самае каштоўнае, што ў іх было - сваё жыццё. Іх подзвігі прыкметна змянілі ход той страшнай вайны. Дзякуючы іх маленькім подзвігам мы перамаглі тады.

Адзін з такіх герояў - Марат Казей. У партызанскі атрад ён пайшоў разам са сваёй маці і сястрой. Даволі актыўнай дзейнасцю займаўся Марат Казей яшчэ школьнікам. Ён стаў разведчыкам, зусім бясстрашна ваяваў у тыле. На яго рахунку быў не адзін подзвіг, быў забіты не адзін вораг.

14 гадоў

Напэўна кожны школьнік ведае, як скончылася жыццё Марата Казея. Усё гэта здарылася 11 мая 1944 года. Вайна набліжалася да свайго завяршэння, але Марат трапіў у акружэнне недалёка ад вёскі Харакаменскае, Уздзенскага раёна. Гэтая бітва стала апошняй для Марата Казея. Яму было 14 гадоў, калі ён апынуўся ў пастцы. Спачатку Марат адстрэльваўся, але потым у яго скончыліся патроны. Засталіся толькі гранаты. Адну ён кінуў у немцаў, а другую сціснуў у руцэ і падарваў сябе разам з ворагамі.

Скульптар С. Селіханаў і архітэктар В. Волчак стварылі помнік Марату Казею ў 1959 годзе. Скульптура была ўсталяваная ў Мінску. Марат Казей выкананы з бронзы, у скульптуры аўтары захавалі апошнія хвіліны жыцця Марата. Як і ў то гераічнае імгненне, хлопчык трымае ў заціснутай руцэ гранату, а другой рукой прытрымлівае аўтамат, у якім скончыліся патроны.

Уся эмацыйнасць, з якой аўтары спрабавалі адлюстраваць апошнія хвіліны жыцця, дзівіць сваёй рэалістычнасцю. Акрамя помніка ў Мінску, помнік Марату Казею ўсталяваны ў вёсцы, дзе нарадзіўся герой - вёсцы Станькава (Дзяржынскі раён). У вёсцы дзейнічае таксама музей, прысвечаны Марату Казею.

Званне Героя Савецкага Саюза было прысвоена Марату Казею пасмяротна ў 1965 годзе.

Прыклад для пераймання

Збіраючыся наведаць беларускую сталіцу, уключыце ў ваш маршрут наведванне помніка Марату Казею, асабліва калі вы едзеце з дзецьмі. Пагадзіцеся, равесніку Марата Казея будзе не толькі цікава, але і карысна даведацца пра тое, які подзвіг у гэтым узросце здзейсніў хлопец. Гэта не толькі стане стымулам у далейшым жыцці, але і дапаможа выхаваць у будучыні сапраўдных герояў.

У цяперашні час помнік Марату Казею - славутасць беларускай сталіцы, ён уключаны ў шматлікія турыстычныя маршруты. Урачыстыя мітынгі і памятныя сустрэчы праводзяцца каля манумента героя, які пайшоў так рана. На 9 мая каля манумента збіраюцца школьнікі і студэнты, уладкоўваюцца канцэрты. Усё гэта важна і каштоўна ў першую чаргу для будучага пакалення. Людзі, якія прыязджаюць ушанаваць памяць героя, не застаюцца абыякавымі, і памятаюць аб вялікім подзвігу маленькага хлопчыка.

Помнік Марату Казею - гэта яшчэ і гісторыя, значнасць якой нельга недаацэньваць. Бо з такіх маленькіх подзвігаў паступова, год за годам складвалася адна вялікая перамога. Перамога савецкага народа над нямецкімі захопнікамі. Пераможцамі сталі і тыя, каму ўдалося выжыць, і тыя, хто загінуў, змагаючыся.