Дзіўны факт: першыя прататыпы чыгункі з'явіліся яшчэ ў VI стагоддзі да нашай эры. Страшна ўявіць, але тады людзі самі цягнулі груз па адмыслова адведзенай дарозе. Падабенства сучаснай чыгуначнай тэхнікі з'явілася ў Вялікабрытаніі ў XVIII-XIX стагоддзях адразу пасля з'яўлення паравой машыны. Праз стагоддзе ўзніклі першыя цягнікі, прынцып работы якіх быў заснаваны на выкарыстанні электрычнасці.

У XX стагоддзі пачынаецца актыўнае будаванне чыгуначных шляхоў у Беларусі. Адна з першых найбуйнейшых рэйкавых дарог была пабудавана па кірунку Смаленск-Брэст. Гісторыя развіцця рэйкавай дарогі, а таксама ўзнікненне чыгуначнай тэхнікі ўяўляе велізарную цікавасць не толькі для аматараў гісторыі, але і для звычайных пасажыраў, якія аддаюць перавагу цягніку іншым відам транспарту.

Так, у маі 2002 года па праекце і ініцыятыве ветэрана працы і ганаровага чыгуначніка А. Прывецеля пад адкрытым небам пачаў працаваць Музей чыгуначнай тэхнікі ў Брэсце. Размешчаная там экспазіцыя мае непасрэднае дачыненне да гісторыі з'яўлення чыгуначнага транспарту ў Беларусі. За час свайго існавання калекцыя музея актыўна папаўнялася рознай тэхнікай і прыладамі – цяпер тут размяшчаецца парадку 170 адзінак тэхнікі.

Плошча музея займае немалую тэрыторыю – тры гектары зямлі. Наведвальнікі могуць убачыць тут лакаматывы і паравозы розных перыядаў часу, пачынаючы ад даваеннага і заканчваючы сучаснымі мадэлямі, а таксама паравыя краны, старадаўнія пасажырскія, санітарныя і штабныя вагоны. У музеі таксама прадстаўлены вагоны з зенітнымі ўстаноўкамі, станцыйны звон і нават электрычныя гадзіннікі 1953 года, якія пасля вайны дапамагалі жыхарам горада не губляцца ў часе. Галоўная каштоўнасць і гонар гонар музея – паравоз, выпушчаны ў 1926 годзе, і цеплавоз, які даставіў дэлегацыю палітыкаў на канферэнцыю ў нямецкі Патсдам.

Варта адзначыць, што старадаўнія паравозы перамяшчаліся па зусім іншых шляхах, чым сучасныя цягнікі. Менавіта па гэтай прычыне на тэрыторыі музея адмыслова праклалі шлях даўжынёй больш за кіламетр, па якім наведвальнікі могуць убачыць, як рухаліся паравозы ў пачатку XX стагоддзя. У Брэсцкага музея ёсць яшчэ адна асаблівасць, якая адрознівае яго ад іншых аналагічных - частка з прадстаўленых экспанатаў на дадзены момант з'яўляюцца дзейнымі. Гэты фактар робіцца вырашальным пры выбары месца здымкі кінастужак, бо менавіта гэты музей часта выбіраюць для экранізацый гістарычных падзей.

Дарэчы, сюды часта прыязджаюць наведвальнікі, якія хочуць пабываць у Брэсцкай крэпасці. Музей чыгуначнай тэхнікі знаходзіцца недалёка ад гэтага галоўнага вайсковага помніка Беларусі. Супрацоўнікі музея з радасцю раскажуць пра кожны экспанат, прадстаўлены тут. Гэта месца лічыцца сапраўды яркім адлюстраваннем развіцця чыгуначнай тэхнікі ў Беларусі. Прывабна яно яшчэ і для тых, хто лічыць цягнікі сапраўдным творам мастацтва, каго нястомна прыцягвае хараство і моц гэтай масіўнай і велізарнай тэхнікі.