Музей традыцыйнай культуры размешчаны ў гарадскім пасёлку Івянец Валожынскага раёна Мінскай вобласці.

Адкрыты ён быў у 1957 годзе, і планавалася, што гэта будзе музей, прысвечаны Ф.Э. Дзяржынскаму. Так і існаваў музей да 1990 года. У гэты перыяд пачалося актыўнае вывучэнне беларускай культуры, традыцый, рамёстваў непасрэдна гэтага рэгіёна. Менавіта гэта і прывяло да таго, што ў 2006 годзе музей Дзяржынскага быў пераназваны ў Музей традыцыйнай культуры.

Размяшчаецца музей у будынку, які з'яўляецца помнікам архітэктуры 20 стагоддзя. Асноўная мэта музея – гэта захаванне і адраджэнне традыцыйных рамёстваў і промыслаў Івянецкага раёна. На сённяшні дзень у музеі знаходзіцца больш за 18 тысяч экспанатаў.

Музей складаецца з чатырох залаў, у кожнай з якіх размяшчаецца асобная экспазіцыя. Кожная з залаў прысвечана пэўнай тэматыцы.

Першая зала – гісторыка-этнаграфічная. У ёй сабраны экспанаты, гісторыі пра тое, як быў уладкаваны побыт і культура жыхароў. У гэтай зале наведвальнікі музея могуць таксама убачыць старадаўнія кнігі, фатаграфіі, прадметы побыту канца 19 – пачаткі 20 стагоддзяў. У гэтай зале таксама можна пазнаць пра знакамітых жыхароў Івянца, такіх як: граф Тышкевіч, сям'я Дзяржынскіх. Усе яны ў розны час унеслі велізарны ўнёсак у развіццё мястэчка Івянец.

Другая зала завецца «Кераміка. Традыцыі і сучаснасць». Яшчэ з пачатку 16 стагоддзя Івянец стаў вядомы як мястэчка, якое славілася вырабамі з керамікі. Менавіта ганчарнай справе і прысвечана гэтая зала. Этнографы і гісторыкі называюць Івянец «сталіцай ганчарства». Вядомасць кераміке з Івянца прынесла так званая «глазураваная» кераміка. Менавіта дзякуючы ёй керамічныя вырабы сталі вядомымі далёка за межамі Валожынскага раёна. Візітнай карткай Івянца з'яўляецца посуд, упрыгожаны «фляндроўкай». Гэта ўнікальная тэхніка роспісу керамічных вырабаў. Малюнак, які атрымліваецца з дапамогай гэтай тэхнікі ўнікальны, яго немагчыма паўтарыць ні ў якой іншай тэхніцы. Тэхніка яе выканання вельмі цікавая: нагрэтыя нарыхтоўкі абкручваюцца шклянымі ніткамі, прачэсваюцца грабянцом і абкачваюцца. У выніку атрымліваецца малюнак, які падобны на хвалю з палоскамі.

Трэцюю залу складае экспазіцыя працаў Апалінара Пупка. Гэта майстар разьбы па дрэве, які пакінуў пасля сябе мноства драўляных скульптур, пано, рэльефных карцін.

У чацвёртай зале знаходзіцца калекцыя культавай пластыкі майстроў 18 стагоддзя.

У гэтым музеі на сённяшні дзень дзейнічае цэнтр рамёстваў, у якім ёсць ганчарная майстэрня, ткацкая майстэрня і майстэрня па апрацоўцы драўніны. Тут можна не толькі паглядзець працу майстроў, але і паглядзець на вынік іх працы. Акрамя таго, наведвальнікам музея можна паспрабаваць пад кіраўніцтвам майстра зрабіць сувенір сваімі рукамі.

Цэнтр рамёстваў размяшчаецца на тэрыторыі сядзібна-паркавага комплексу, дзе штогод праводзіцца традыцыйнае свята «Гліняны звон». Акрамя таго, па замовах ахвотнікаў, працаўнікамі цэнтра можа праводзіцца вясельны абрад, які адпавядае ўсім народным традыцыям.