Міхайлаўскі сквер – славутасць Мінска, што знаходзіцца на скрыжаванні чатырох вуліц – Ленінградскай, Свярдлова, Кірава і Міхайлаўскага завулка. Ён размешчаны ў Акцябрскам раёне нашай сталіцы, цешыць не толькі гасцей горада Мінска, але і яго карэнных жыхароў. Чым жа так папулярны і вядомы дадзены сквер сярод мясцовых жыхароў і гасцей горада? Давайце даведаемся.

Сквер з амаль стогадовай гісторыяй

Сквер, пра які ідзе гаворка ў нашым артыкуле, закладзены амаль сто гадоў таму. Упершыню пра яго загаварылі яшчэ ў 1925 годзе, да гэтага ж года і адносіцца заснаванне гарадской славутасці. Тады сквер каля Віленскага кірмашу яшчэ не меў уласнай назвы. І, толькі пачынаючы з 1934 года, ён набыў уласнае імя – Міхайлаўскі сквер, пад якім славутасць і вядомая сучаснікам.

Чым жа так папулярны мінскі сквер?

У першую чаргу, тым, што з'яўляецца сапраўдным зялёным аазісам сярод бетонных забудоў сучаснай сталіцы. Ён знаходзіцца непадалёк ад чыгуначнага вакзала, які па абавязку службы штодня перасякаюць тысячы і тысячы людзей, якія прыязджаюць не толькі з розных куткоў Беларусі, але і з розных краін. Таму сквер з'яўляецца адмысловай візітнай карткай не толькі нашай сталіцы, але і ўсёй краіны ў цэлым. Нягледзячы на тое, што ў краявіднай разнастайнасці патрабавальнага наведвальніка тут няма чым здзівіць – галоўным чынам, пададзены тыповыя для нашых шырот таполі, ліпы і хвоі, сквер усё ж цешыць вока шыкоўнай зелянінай, што вельмі выгадна глядзіцца на фоне шматпавярховых дамоў мегаполіса. Акрамя таго, у парку пададзена багацце густых хмызнякоў шыпшыны, ядлоўцу, фарзіцыі і бэзу, якія з'яўляюцца адмысловай перашкодай для забруджання шумам, што паступае з боку Ленінградскай вуліцы.

Акрамя таго, сквер – адно з улюбёных месцаў беларускага студэнцтва. Непадалёк ад яго знаходзяцца навучальныя корпусы беларускіх дзяржаўных ВНУ, таму нядзіўна, што яго аблюбавалі навучэнцы БДУ і БДМУ.

Даволі працяглы час сквер знаходзіўся на рэстаўрацыі. Толькі каля дваццаці гадоў таму ён адкрыўся для наведвання. Адкрыццё абноўленай зялёнай гарадской зоны ў 1998 годзе было прымеркавана да чарговага дня нараджэння сталіцы. У тыя часы ён з'яўляўся адным з нешматлікіх аб'ектаў, які быў адноўлены з дапамогай сучасных метадаў: яго дарожкі былі аздоблены прыгожай фігурнай пліткай, тут знаходзяцца прыгожыя ліхтары, арыгінальныя клумбы, якія ўладкавалі камунальныя службы горада Мінска. Акрамя таго, вылучаўся сквер яшчэ і тым, што ў ім размясцілі некалькі скульптур знакамітага Уладзіміра Жбанава.

Скульптурная спадчына Міхайлаўскага сквера

Скульптуры, размешчаныя ў маляўнічым Міхайлаўскам скверы, заслугоўваюць асобнага згадвання. Гэта сапраўды арыгінальнаыя ўпрыгожванні зялёнай зоны, з якімі фатаграфуюцца не толькі мясцовыя жыхары, але і шматлікія госці нашай сталіцы. Аднак варта пазнаёміцца з кожным «жыхаром» сквера ў асобнасці.

«Мінчанка» (ці, згодна з іншымі версіямі, «Незнаёмка») – галоўная фотамадэль мінскай славутасці. Гэта вытанчаная, можна сказаць, «шляхетная» жанчына, якая ратуецца ад летняй спякоты ў засені дрэў. Яна прысела на адной з лавак сквера і з радасцю пазіруе ўсім, хто хоча зрабіць удалы кадр з мясцовай жыхаркай.

Не менш папулярная і «Дзяўчынка з парасонам». Яна радасна сустракае ўсіх гасцей горада, якія ідуць з боку чыгуначнага вакзала. Нягледзячы на агульны жыццярадасны настрой скульптуры, яна з'яўляецца своеасаблівай данінай і памяццю ахвярам, якія загінулі ў 1999 годзе на станцыі Няміга.

Цікавы і «Прыкурваючы», які з'яўляецца адной з самых містычных скульптур Мінска. Прататыпам фігуры з'яўляўся Уладзімір Галынскі. Рэжысёр, які сам замовіў выраб фігуры, неўзабаве памёр. Нездарма людзі вераць, што ўсталёўка помнікаў тым, хто яшчэ жывы, дрэнная прыкмета…