На тэрыторыі, здавалася б, бязмежнай Беларусі, якая згадваецца знакамітымі беларускімі паэтамі ў вершах як «сінявокая красуня» і «зямля пад белымі крыламі», знаходзяцца разнастайныя гістарычныя архітэктурныя помнікі. І гэта нядзіўна, бо за сваю гісторыю станаўлення Беларусь перажыла мноства змен і трагічных падзей. Да адных з самых унікальных помнікаў адносяцца захаваныя да гэтага моманту касцёлы Беларусі.

За некалькі стагоддзяў існавання хрысціянства на тэрыторыі краіны каталіцкія храмы набылі асаблівае рэдкае хараство. Перапляценне розных стыляў і тэндэнцый розных эпох зрабілі кожны касцёл сапраўды ўнікальным. Наша краіна ва ўсе часы была шматканфесійнай: сёння тут ёсць і праваслаўныя цэрквы, і мусульманскія мячэці, і яўрэйскія сінагогі. Разам з гэтым беларусы адрозніваюцца асаблівай талерантнасцю і верацерпнасцю. Менавіта гэтыя пабудовы робяць кожны, хай нават самы невялікі беларускі рэгіён культавым і дадаюць у яго асаблівы мясцовы каларыт.

Вось і касцёл Святога Аляксея ў вёсцы Сялец уяўляе велізарную цікавасць для ўсіх, хто цікавіцца беларускай старадаўняй архітэктурай і гісторыяй. Гэта святыня была пабудавана ў 1912 годзе і ўяўляе сабою адзін з галоўных беларускіх шэдэўраў дойлідства. Дарэчы, да X стагоддзя ўсе рэлігійныя пабудовы былі выключна драўлянага тыпу, і толькі ў пачатку XI стагоддзя пачынаецца актыўнае ўзвядзенне каменных збудаванняў. Праз 10 стагоддзяў каменнае дойлідства набыло тыповыя рысы і формы, што, уласна, можна заўважыць і пры поглядзе на храм у Сяльцы.

Касцёл з’яўляецца ўзорам неаготыкі, што ярка праяўляецца ў абліччы касцёла. Храм Святога Аляксея з'яўляецца прысадзістым, галоўны ўваход велічна ўпрыгожвае адна вежа. Варта звярнуць увагу, што неагатычны стыль актыўна выкарыстоўваўся пры будаўніцтве рэлігійных устаноў у XIX стагоддзі, а сялецкі касцёл быў узведзены ўжо ў пачатку XX стагоддзя.

Пры поглядзе на будынак ствараецца ўражанне вышыні і разам з тым некаторай лёгкасці ўсёй архітэктурай кампазіцыі касцёла. Ён выглядае вельмі строгім і ажурным. Нягледзячы на свае невялікія памеры, каталіцкая святыня ў вёсцы Сялец уражвае сваім хараством нават самых спрактыкаваных турыстаў. Над уваходам у каталіцкі храм размяшчаюцца тры спічастыя вузкія вокны – яшчэ адзін тыповы элемент неаготыкі. Пры сонечным святле ўсярэдзіне храма ствараецца прыемная цудоўная атмасфера, нібы сам Бог зазірае праз вокны ў храм і багаслаўляе ўсіх тых, хто прыйшоў.

Касцёл разам з агароджай сёння выглядае злёгку занядбалым і струхлелым, аднак гэта ніколькі не псуе аблічча і ўражанне ад усёй кампазіцыі. Мясцовыя жыхары вельмі ганарацца, што ў іх вёсцы да гэтага часу існуе храм, які служыў прыстанкам для каталіцкіх вернікаў яшчэ ў самым пачатку XX стагоддзя. Часта тут можна ўбачыць людзей, якія ўласнымі сіламі акультурваюць прылеглую да храма тэрыторыю. Зразумела ж, будынак касцёла патрабуе рэстаўрацыйных прац, аднак мясцовыя жыхары на дадзены момант не могуць сабе гэтага дазволіць, бо вёска Сялец – невялікая беларуская глыбінка. Але наведаць касцёл Святога Аляксея ўсё ж варта!