Касцёл Ператварэння Гасподняга ў гарадскім пасёлку Юрацішкі

Гродзенская вобласць - адзінае месца ў Беларусі, на тэрыторыі якога практычна ў кожнай нават самай невялікай вёсачцы знаходзяцца гістарычныя славутасці ў выглядзе захаваных да гэтага моманту каталіцкіх касцёлаў. Адным з самых вядомых і папулярных у жыхароў гэтага рэгіёну лічыцца храм Праабражэння Гасподняга ў гарадскім пасёлку Юрaцiшкi Іўеўскага раёна Гродзенскай воблaсцi.

Згодна з некаторымі гістарычнымі звесткамі, каталіцкі прыход у Юрацішках утварыўся яшчэ ў XV стагоддзі. Праўда, першы каталіцкі храм быў пабудаваны толькі ў 1532 годзе, грашовыя сродкі на ўзвядзенне яго выдзялiў вядомы канцлер Вялікага Княства Літоўскага Альбрэхт Гаштольд. Больш, чым праз паўстагоддзя ў выніку Брэсцкай царкоўнай уніі гэты храм аддалі уніяцкай царкве. Такім ён быў да 1839 года.

І ўжо з пачатку XIX стагоддзя ўніяцкую царкву чакаюць кардынальныя змены. У 1839 годзе выйшаў указ Мікалая I, згодна з якім усе грэка-каталіцкія храмы абавязаны былі стаць праваслаўнымі. Ўсім каталіцкім вернікам неабходна было памяняць веравызнанне. Вядома ж, многія катэгарычна адмовіліся падпарадкоўвацца гэтаму ўказу. І, варта адзначыць, нездарма, паколькі праз стагоддзе касцёл Праабражэння Гасподняга вярнулі каталікам, а прыход стаў часткай гарадскога пасёлка Юрацішкі. Прызначылі і новага ксяндза - Антонія Твароўскага, які, на вялікі жаль, не змог доўга служыць настаяцелем храма - яго жорстка забілі падчас Вялікай Айчыннай вайны.

Падчас перадачы касцёла каталікам тагачасная гаспадыня пасёлка Юрацішкі Вераніка Радкевіч ахвяравала грошы на аднаўленне і рэстаўрацыйныя работы драўлянага касцёла. Апошняе абнаўленне храма адбылося ў 2003 годзе - менавіта ў такім выглядзе мы можам бачыць касцёл Праабражэння Гасподняга ў Юрацішках сёння.

Пасля заканчэння Вялікай Айчыннай вайны касцёл яшчэ чатыры гады быў адкрыты для вернікаў. Аднак у другой палове XX стагоддзя палітыка савецкай улады прадугледжвала закрыццё вялікай колькасці рэлігійных устаноў. Гэта закранула і касцёл у Юрацішках. У 1950 годзе будынак храма перабудавалі пад мясцовы Дом культуры. Праз пяць гадоў касцёл перажывае яшчэ больш трагічныя падзеі: яго вырашана было разабраць на будаўнічыя матэрыялы для таго, каб пабудаваць парк пры Доме культуры. Дарэчы, і ў гэтай культурнай установы жыццё была нядоўгiм - зараз будынак знесены.

А вось каталіцкая парафія ў пасёлку існуе і сёння. Адкрылі яе ў 1949 годзе, а ўзначаліў яе тады ксёндз Марыюш Ільяшэвіч. І толькі праз пяцьдзесят гадоў было вырашана пабудаваць новы касцёл. Памеры яго адносна невялікія - 32 на 20 метраў, а ўмяшчае касцёл 500 чалавек. Упрыгожвае будынак і надае ўсёй архітэктурнай кампазіцыі завершанасць высокая вежа. Уся пабудова выканана з цэглы светла-ружовага колеру і ўвасабляе кірунак неаготыкі ў спалучэннi з элементамі грэка-рымскай архітэктуры. Комплекс касцёла Ператварэння Божага ўключае ў сябе і жылыя памяшканні для святара, манахаў і гасцей. Тут жа размяшчаюцца склады для прадукцыі і іншых прыладаў. Унутры касцёла ёсць таксама і арган, які часта прыходзяць паслухаць мясцовыя жыхары.