Касцёл Праабражэння Гасподняга ў вёсцы Новая Мыш

Як вы ведаеце, наша краіна багатая на незвычайныя і цікавыя месцы. Асабліва гэтым славіцца Заходняя Беларусь. Яшчэ адно з такіх месцаў - гэта вёска Новая Мыш, якая размясцілася на беразе ракі Мышанка ў Брэсцкай вобласці.

Вёска Новая Мыш упершыню згадваецца ў дакументах у XV стагоддзі. Тады гэта было сяло, падараванае Яну Хадкевічу князем Жыгімонтам Аўгустам. Да XVII стагоддзя сяло набыло статус мястэчка. На той момант у гэтым населеным пункце ўжо дзейнічала школа, быў кляштар і касцёл.

Першае згадванне пра касцёл Праабражэння Гасподняга сустракаецца ў гістарычных дакументах 1641 года. Вядома, што на той момант гэта была драўляная пабудова, якую ўзвялі па загадзе Казіміра Сапегі, падканцлера Вялікага Княства Літоўскага. Дадзены будынак, на жаль, як і многія іншыя, не дажыў да нашых дзён. Прычына гэтага здарэння цалкам трывіяльная - руска-польская вайна і падзел Рэчы Паспалітай. Пазней, у выніку трэцяга падзелу, калі Новая Мыш перайшла ў склад Расійскай Імперыі, у 1825 годзе (па некаторых дадзеных 1824-м) быў узведзены цагляны будынак Праабражэнскага касцёла. Храм быў зноў знішчаны пажарам. Аднавіў сваю дзейнасць касцёл Праабражэння Гасподняга толькі ў 1890 годзе дзякуючы парафіянам, якія сваімі ахвяраваннямі дапамаглі адрэстаўрыраваць яго.

Касцёл Праабражэння Гасподняга пабудаваны ў архітэктурным стылі пад назвай класіцызм і валодае незвычайным экстэр'ерам і асабліва інтэр'ерам, паколькі спалучае ў сабе элементы ампіру і гатычнага стылю. На першы погляд можа здацца, што ён нічым не упрыгожаны, асабліва калі не глядзець на яго з галоўнага фасада. Але вось галоўны ўваход адразу ж прыцягвае погляд. Будынак акружае традыцыйны невысокі плот і арачная брама з чырвонай цэглы з усталяванымі на ёй крыжамі і каванымі варотамі. Адразу ж за ёй, злева, размешчана званіца, а прама бачны галоўны фасад. Вылучаецца ён сваімі васьмю калонамі, размешчанымі парамі. Вянчае іх высокі трохкутны франтон. Яшчэ знешні выгляд касцёла выгадна вылучаюць стральчатыя вокны, якія надаюць будынку асаблівы каларыт еўрапейскіх сабораў.

Калі вы зойдзеце ўнутр касцёла, то зразумееце, наколькі можа быць зманлівы знешні выгляд. Унутранае памяшканне ламае ўсе стэрэатыпы пра маленькія цэрквы ў невялікіх мястэчках. Гэта перапляценне стыляў готыкі, рэнесансу, ракако і барока кідаецца ў вочы адразу ж пры ўваходзе і завалодвае ўсёй увагай. У інтэр'еры дамінуе залатая каляровая гама. Вялікая колькасць разьбяных фігур святых і разьбяныя рамы старадаўніх абразоў адразу ж звяртаюць на сябе ўвагу. Незвычайныя і лаўкі ў зале, а таксама спавядальня з срэбнай фігурай пелікана. Акрамя ўсяго іншага, частка інтэр'ера, а менавіта тры алтары, была перанесена з закрытага кляштара ў Нясвіжы. Ёсць у гэтым касцёле і старадаўні арган, упрыгожаны рознай разьбой, выкананай у стылі ракако. У цэлым, унутранае ўбранне касцёла Праабражэння Гасподняга рэзка кантрастуе з яго вонкавым выглядам і назаўжды ўразаецца ў памяць, пакідаючы толькі станоўчыя эмоцыі.