Касцёл Праабражэння Гасподняга ў вёсцы Германавічы

Раней у вёсцы Германавічы Шаркаўшчынскага раёна Віцебскай вобласці размяшчалася некалькі каталіцкіх храмаў і капліц, што было наканавана гістарычна, а таксама геаграфічным становішчам паселішча (у непасрэднай блізкасці ад мяжы Вялікага княства Літоўскага ад Полацкага ваяводства). Аднак з цягам часу, асабліва з прыходам да ўлады Саветаў у мінулым стагоддзі, большасць іншых касцёлаў вёскі і бліжэйшых раёнаў была разбурана або пераўтворана ў праваслаўныя храмы. Такім чынам, на сённяшні дзень касцёл Праабражэння Гасподняга з'яўляецца адзіным у сваім родзе парафіяльным каталіцкім збудаванням у Германавічах, пры гэтым дзеючым.

Гісторыя станаўлення

Сама вёска, якая утульна размясцілася на беразе ракі Дзісна, упершыню згадваецца ў пісьмовых крыніцах яшчэ ў 1563 годзе, праўда, пад крыху іншай назвай – Ермановічы. Пасля беларуская мова унясла свае карэктывы.

Мясцовы касцёл Праабражэння Гасподняга быў узведзены ў перыяд з 1770 па 1787 гады. Характэрна, што па гэты дзень, у некаторых крыніцах і даведніках ён згадваецца як каталіцкая царква Звеставання Найсвяцейшай Панны Марыі, аднак, варта мець на ўвазе, што на афіцыйным партале (сайце Беларускай Каталіцкай царквы) выкарыстоўваецца больш звыклае нам імя.

Паступова мясцовы каталіцкі храм прыцягваў да сябе ўсё больш вернікаў, якіх у канцы XIX стагоддзя налічвалася ўжо каля 3-х тысяч чалавек. Нейкім цудам касцёл ацалеў і ў перыяд Першай і Другой Сусветных войнаў, прыпыніўшы сваю дзейнасць толькі ў 1948 годзе, калі ў гаспадарчых мэтах і па загадзе Савецкіх уладаў тут быў арганізаваны склад.

Вяртанне «ў строй» касцёла Праабражэння Гасподняга адбылося ўжо ў 1988 годзе, калі ён не толькі паўторна адкрыў свае дзверы для германавіцкіх вернікаў, але і быў асвячоны для гэтых мэтаў.

Гісторыка-культурная каштоўнасць Рэспублікі Беларусь

Уключэнне ў дзяржаўны спіс ахоўных аб'ектаў абумоўлена не толькі доўгай гісторыяй існавання храма, але і ўнікальнымі архітэктурнымі рашэннямі, увасобленым у дадзеным помніку некалі папулярнага віленскага барока.

Знешне касцёл выглядае даволі сціпла – сказваецца ўплыў класіцызму. Строгасць ліній, традыцыйныя чатырох'ярусныя вежы па баках галоўнага фасада, адсутнасць асаблівых вытанчаных дэталяў і элементаў (адзіным нестандартным упрыгожваннем служыць порцік на фасадзе). Аднак, зайшоўшы ўнутр, вы будзеце ўражаны яскравай праявай барочнага стылю, што знайшло сваё адлюстраванне, у першую чаргу, у масіўных, але вытанчаных алтарах.

Наведаць вёску Германавічы і яе асноўныя славутасці (разам з вышэйзгаданым касцёлам варта паглядзець і захаваную мясцовую сядзібу) можна, дзякуючы некаторым арганізаваным экскурсіям па Беларусі. Дарэчы, нават калі вы вырашыце самастойна прыехаць у населены пункт, не заўважыць касцёл, які ўзвышаецца над вёскай, вы проста не зможаце.