Сястрыцтва: міласэрнасць, стварэнне, вера

Сястрыцтва ў гонар вялебнай пакутніцы Вялікай княгіні Елісаветы, было ўтворана ў 1994 годзе. Некаторыя лічаць – стыхійна, а нехта скажа, што паспела патрэба. Але з ахвярнага падзвіжніцтва некалькіх чалавек з’явіўся манастыр, сёстры якога бачаць сваю мэту ў дапамозе тым, хто пакутвае: хворым дзецям і дарослым. Яны ажыццяўляюць медыцінскае дагляданне, дапамагаюць духоўна і душэўна. Зараз у манастыры 300 сясцёр, іх прытулак зусім невыпадкова размяшчаецца паблізу ад псіханеўралагічнага дыспансэра для дарослых – там іх дапамога патрэбна, як нідзе.

Манастыр з'явіўся ініцыятарам узвядзення некалькіх храмаў у Мінску. Пабудаваныя за іх кошт храмы служаць агульначалавечым, старым і вечным ісцінам. Бо ніколі не вычэрпваецца вера, надзея, каханне.

Адзін з такіх храмаў, абвеяных дабрынёй, цярплівасцю і верай гэтых жанчын - храм абраза Божай Маці «Дзяржаўнай». Ён знаходзіцца на Выгоцкай вуліцы.

Абраз, які з'явіўся цудоўнай выявай і які стварае дзiвы

На абразе знаходзіцца выява Божая Маці, на яе каленах – немаўля. Ён дабраслаўляе тых, хто стаіць перад абразам, а яна трымае ў руках знакі дзяржаўнай улады – дзяржаву і скіпетр. З'яўленню, дакладней, вяртанню абраза вернікам папярэднічала ўяўленне, у якім звычайнай жанчыне было паказана, дзе знайсці стары, пабляклы абраз, адчысціць яго і перадаць для здзяйснення службаў. Так і здарылася, абраз быў знойдзены ў сяле Каломенскім пад Масквой. Ім і была выява Божай Маці «Дзяржаўнай». Але галоўнае дзіва ў тым, што гэта падзея дзень у дзень супала з адрачэннем ад трона цара Мікалая II, потым адбывалася яго пакутніцкая смерць і крах ранейшых парадкаў, а пазней жахлівая эра багаборніцтва.

Некаторыя лічаць, што абраз з'явіўся з мэтай узяць на сябе клопат пра дзяржаву і яе грамадзян. Некаторыя тлумачаць яе з'яўленне як папярэджанне будучых бед і цяжкіх часоў.

Важна, што спісы (копіі) абраза сталі хутка распаўсюджвацца ў хрысціянскім свеце. Царква лічыць, што асвячоная выява, нават калі яна з’яўляецца копіей з арыгінала, нясе ў сабе тую ж святасць, тое ж адчуванне асабістай наяўнасці Багародзіцы і абароны, якую яна дорыць тым, якія моляцца, што і арыгінальны абраз.

У Дзяржаўным храме – так яго завуць вернікі і служкі – праводзяць усе святочныя і штотыднёвыя нядзельныя службы. Акрамя іканапісных выяў, царква знакамітая часціцамі святых мошчаў.

Будаўніцтва і асвячэнне храма

Архітэктар Дзятко М.М. (ён досыць вядомы ў праектаванні і будаванні храмаў Мінска) заклаў у інтэр'ер і экстэр'ер царквы візантыйскі стыль, праглядае падабенства з пышнай Кіеўскай Сафіяй. Аблічча ніжняй прыбудовы - хрысцільнага храма - адсылае да раннехрысціянскіх культавых пабудоў і храмаў эры пачатку хрышчэння чалавецтва.

Асвячоны храм быў у 2008 годзе, абрад правёў Свяцейшы Патрыярх Маскоўскі і ўсёй Русі Алексій II. З тых часоў тут ідзе звычайнае для праваслаўнай царквы размеранае жыццё: службы, абрады, праца нядзельнай школы. Проста падысці і палюбавацца храмам хопіць, каб адчуць сваю далучанасць да яго сціплага і чыстага хараства.