Ці бывалі вы ў беларускіх аграсядзібах? Напэўна, калі так, то, без сумнення, запомнілі гасціннасць, з якой вас там прымалі. Ці вядома вам тое, што ў Беларусі ёсць таксама іншыя сядзібы, дзе выдатна суседнічаюць сучаснасць і мінулае? Прадстаўляем Вашай увазе сядзібны комплекс «Каралінскі фальварак Тызенгаўза», што размяшчаецца недалёка ад Гродна.

А гэта значыць, што, пасля наведвання абласнога цэнтра Беларусі, вы зможаце расслабіцца і адпачыць у маляўнічым месцы, якое, несумненна, спадабаецца вам. Асаблівасць гэтай сядзібы ў тым, што яна з'яўляецца старадаўнім маёнткам, які быў пабудаваны яшчэ ў XVI стагоддзі. Найбольшую папулярнасць сядзіба набыла ў стагоддзі XVIII, калі ўладанні належалі Антонію Тызенгаўзу. Ён быў мецэнатам і прадпрымальнікам, займаўся будаўніцтвам шматлікіх будынкаў. З яго лёгкай рукі, можна сказаць, пачаўся росквіт сядзібнага комплексу. І менавіта ў яго гонар сядзіба і была названа.

Да нашых дзён сядзіба не захавалася ў сваім першародным выглядзе. Аднак у 2003 годзе яе рэстаўрацыя прайшла вельмі паспяхова. Нанова адбудаваная сядзіба стала сапраўднай жамчужынай беларускага турызму. І па сённяшні дзень сюды прыязджаюць турысты, каб адпачыць, пазнаць гісторыю гэтага дзіўнага па прыгажосці месца. Акрамя самога будынка сядзібы, на тэрыторыі разбіты пышны парк. Дарэчы, таксама адноўлены, але ад гэтага не менш выдатны. Акрамя таго, у сядзібе ёсць капліца. Калісьці ў ёй праходзілі абрады шлюбу і хрышчэння.

Гэтыя абрады праводзяцца і да сённяшняга дня, яны адрадзіліся разам з сядзібай, не забываюцца і маюць па–ранейшаму важнае значэнне ў жыцці людзей.

Выкладзеная з бутавага каменя, маленькая капліца стаіць на цяністых прысадах. Кроны дрэў пра штосьці шумяць і ахоўваюць з дапамогай цені людзей, якія прыйшлі да капліцы. Прыгожы, дагледжаны будынак з белымі вокнамі знешне і знутры ўражвае сваёй прастатой і хараством. Сюды можна прыйсці і ў дажджлівы, і ў сонечны дзень - проста пасядзець унутры і адпачыць. Мясцовыя жыхары з задавальненнем наведваюць капліцу і цешацца таму, што зноў адноўленая сядзіба атрымала другое жыццё і стала ад гэтага яшчэ больш прыгожай і цікавай. А маленькая капліца, схаваная ад чужых людскіх вачэй, захоўвае ў сабе і дух мінулага, і сучаснасць. Там так спакойна і свежа, што не хочацца нікуды ісці.

Абавязкова зазірніце ў капліцу на некаторы час. Вы адчуеце тую атмасферу, якую, магчыма, вам не даводзілася больш нідзе сустракаць. Напэўна, Вам даводзілася ўжо бываць у такіх невялікіх капліцах. Чым жа так незвычайна гэта? Згадзіцеся, калі трапляеш у тое месца, дзе пануе гісторыя, то абавязкова адчуваеш подых мінулага і велізарную адказнасць за будучыню.