Гісторыя ўзнікнення капліцы-пахавальні Караля Мараўскага ў Душкава

Недалёка ад вядомага аграмястэчка Ракаў, убок захаду ад Мінска, размясціўся край з незвычайнымі і маляўнічымі месцамі. Называецца гэты край вёсачка Душкава. Акрамя маляўнічых харостваў прыроды, гэта мясцовасць мае не менш цікавы гісторыка-культурны ландшафт. У гэтай вёсцы знаходзіцца сядзіба Душкава, якая пачала разрастацца са сціплага фальварка ў вялікі сядзібны двор пачынаючы з 1794 года.

У 1816 годзе, калі памёр уладальнік сядзібы М. Салтыкоў, права ўладальніка атрымаў Кароль Маркаўскі. Ён быў ганаровым службоўцам, які насіў звання генерала, які служыў у войскі ВКЛ ужо з ранніх гадоў. У сядзібе ён праводзіў даволі шмат часу, жыў спакойным жыццём і вёў гаспадарку. Пасля смерці Маркаўскага, яго цела перавезлі ў Душкава. Гісторыкі перакананы, што гэта была яго ўласная воля – быць пахаваным у месцы, якое ён так любіў і шанаваў. Яго пахавалі каля драўлянай каплічкі, якая знаходзілася на тэрыторыі сядзібы яшчэ з тых часоў, калі Кароль купіў маёнтак. Радам з капліцай узвялі новую капліцу-пахавалью з каменя, дзе і спачывае Мараўскі.

Апісанне капліцы-пахавальні Караля Мараўскага ў Душкава

Сярод усіх пабудоў сядзібы Душкава галоўнай яе славутасцю прынята лічыць капліцу-пахавальню над магільняй Мараўскага. Капліца, як і ўвесь маёнтак, знаходзіцца ў закінутым выглядзе. З цягам часу пабудовы сталі разбурацца і паступова губляць сваё першароднае аблічча.

Улічваючы бязлітаснасць разбурэнняў, на капліцы дзівам ацалела таблічка, хоць і істотна папакутавала ад дзеянняў вандалаў. Шматлікія пашкоджанні на самой таблічцы не дазваляюць прачытаць цалкам інфармацыю, аднак з рэшткаў штосці можна распазнаць. Будзе не цяжка таксама знатакам гісторыі супаставіць гістарычныя факты і асобныя словы на таблічцы паміж сабой, каб пераказаць яе ўтрыманне. Там гаворыцца пра тое, што Кароль Мараўскі з'яўляўся графам у войсках трох армій па чарзе, а таксама кавалерам розных ордэнаў, якія там пералічваюцца.

Непадалёк ад капліцы Мараўскага размяшчаецца іншая пахавальня, выкананая ў падобным стылі. Яна не мае апазнавальнай таблічкі, аднак усярэдзіне яе ёсць невялікі алтар з крыжом. З гістарычнай хронікі вядома, што на алтары размяшчаўся прыгожы абраз Таемнай Вячэры, што з'яўляецца тварэннем невядомага аўтара. Ёсць здагадкі, што ў гэтай другой каплічцы, якая быццам стварае цэласны ансамбль з пахавальняй Мараўскага, пахавана апошняя жонка Караля Тэрэза ці другая жонка па імі Кацярына. Таксама гэта магла быць і дачка Мараўскага, але гэта ўсяго толькі здагадкі.

Маляўнічыя краі і гістарычныя архітэктурныя пабудовы вёскі Душкава прыцягваюць турыстаў сваёй непаўторнасцю. Вандроўнікі імкнуцца наведаць такія зацішныя куткі краіны, каб убачыць пакуль яшчэ не да канца згубленыя культурныя каштоўнасці, якія дазваляюць дакрануцца да мінулага.