Жыровічы знаходзяцца паблізу Слоніма ў Гродзенскай вобласці, дзе працякае рачулка Шчара. За выдатныя краявіды многія заслужана называюць гэтыя прасторы «слонімскай Швейцарыяй». Мястэчка ўпершыню згадваецца ў летапісах у XV стагоддзі і звязана з уладаннямі Солтана, у чыёй уласнасці яно знаходзілася. Солтан шырока вядомы тым, што ініцыяваў будаванне драўлянай царквы на тым месцы, дзе была паказана выява Маці Божай. Гадамі пазней, цэркаўка не ацалела падчас пажару. У наваколлі царквы пачало хуткімі тэмпамі фарміравацца селішча, з'явіўся манастыр, дзякуючы якому, Жыровічы, з невялікага мястэчка, сталі ператварацца ў найбуйнейшы цэнтр культуры і гандлю. Працяглы час Жыровічы знаходзіліся ва ўласнасці Сапегаў, а потым Мялешка. Характэрны факт, што у свой час Жыровічы мелі нават Магдэбургскае права і таму валодалі шматлікімі прывілеямі. Падчас працяглай вайны з суседняй Расіяй мястэчка і манастыр былі спалены дашчэнту. Доўгі час Жыровічы знаходзіліся ў складзе Расійскай імперыі, Польшчы, БССР.

Сёння Жыровічы на беларускай карце - месца паломніцтва хрысціян з усяго свету, якія выдатна ведаюць гэта невялікае беларускае мястэчка з славутай шматвяковай гісторыяй. Галоўная славутасць Жыровіч – Свята-Успенскі манастыр, што з'явіўся ў вёсцы ў далёкім 1470 годзе. Дадзенае месца ў Беларусі па праве лічыцца адным з самых патаемных і вядомых. У дадзеным манастыры знаходзіцца абраз Маці Божай, што з'явіўся на камені. У былыя гады манастыр славіўся найбольш уплывовым і заможным на беларускіх землях. За перыяд сваёй дзейнасці, Свята-Успенскі манастыр быў адкрыты для праваслаўных прыхаджанаў, потым належыў базыльянам, а з XIX стагоддзя тут зноў аднавіўся праваслаўны прыход.

На прасторах манастыра размешчана тры храма, адно з найважнейшых месцаў сярод якіх, займае Богаяўленская царква ў вёсцы Жыровічы, якая ўваходзіць у спіс культурных славутасцяў Беларусі. Будаванне Богаяўленскай царквы было ажыццёўлена ў папулярнай у тыя часы барочнай стылістыцы. Богаяўленская царква ў вёсцы Жыровічы, цікавая персанальным фасадным афармленнем: за кошт пучкоў паўкалон, выцягнутых угару, царква візуальна здаецца нашмат вышэй, чым ёсць. З цягам часу царква неаднаразова перабудоўвалася, набываючы новыя для сябе рысы і формы. Так Богаяўленская царква ў вёсцы Жыровічы, была дапоўнена элементамі найпозняга барочнага кірунку, пачынаючы з фігурнага франтона і заканчваючы атыкам. Цяпер царква ўпрыгожвае купал у форме цыбуліны – элемент, характэрны для псеўдарускага архітэктурнага кірунку. Усярэдзіне цэркаўка не асабліва вялікая, бо вялікую частку прасторы займае алтар. Не так даўно ў храме з'явіўся іканастас, упрыгожаны разьбянымі элементамі.

Электрычнасць тут зусім адсутнічае.

У часы Другой сусветнай вайны нямецкае камандаванне выкарыстала храм пад склад боепрыпасаў.

Богаяўленская царква ў вёсцы Жыровічы - адна з галоўных беларускіх святыняў, пабываць у якой, хоць бы раз у жыцці, трэба абавязкова.